Op 14 augustus 1971 bereikt ‘Borriquito’ van Peret de eerste plaats van de Veronica Top Veertig. Het was dé zomerhit van dat jaar. Hij maakte op 12-jarige leeftijd zijn muzikaal debuut op een kinderfestival, als helft van het duo “Los Hermanos Montenegro”. Dat jaar nam hij ook een singletje op, maar een hit werd het niet. En dus werd Peret, net als zijn vader verkoper van beroep. Maar in zijn vrije tijd bleef hij wel zingen en gitaar spelen en werd zo langzamerhand bekender in Catalonië.
In de jaren zestig brak Peret door bij het grote publiek in Spanje. Vooral vanwege de manier waarop hij gitaar speelde. Hij gebruikte voor- en achterkant van de klankkast om ritmisch op te trommelen. Verder zwaaide hij de hals van zijn gitaar van links naar rechts en liet hij de gitaar ooit één of twee rondjes om zijn as draaien.
In zijn zelf geschreven ‘Borriquito’ draaide alles om een ezeltje. Het liedje hoorden de Nederlandse toeristen in de zomer van 1971 niet alleen aan de aan de Spaanse stranden, maar ook bij Veronica, die het plaatje grijs draaide. Peret hield het dan ook zeven weken vol op de eerste plaats. Dankzij dit succes trok Peret een eerder nummer, ‘Voy voy’, uit de mottenballen en dat werd zowaar ook nog een bescheiden hit. In 1974 nam hij namens Spanje deel aan het Eurovisie Songfestival met ‘Canta y sé feliz’. Daar eindigde hij op de negende plaats. De koning van de rumba, zoals Peret in eigen land genoemd werd, stopte in 1982 met zijn muzikale carrière.
