Vandaag, op 29 augustus, zou Ramses Shaffy zijn verjaardag hebben gevierd. Maar de Nederlandse zanger, tekstschrijver en acteur van Egyptische en Pools/Russische afkomst is helaas niet meer onder ons: hij overleed in 2009 op 76-jarige leeftijd. Maar na zijn dood worden zijn liedjes nog altijd gezongen en bewonderd. Na een carrière als acteur bij de Nederlandse Comedie maakte Shaffy sinds de jaren zestig furore als zanger. Liedjes als “Sammy”, “We zullen doorgaan”, “Pastorale” (met Liesbeth List) , “Laat me”, “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder” en “Shaffy cantate” uit de jaren zestig en zeventig werden klassiekers.
Zijn jeugd begon hoopvol als zoon van de Egyptische consul Ramsès Chaffy en de Poolse gravin Alexandra de Wysocka. Wanneer hij echter tuberculose krijgt, wordt hij naar een tante gestuurd in Utrecht, maar uiteindelijk beland hij in een kindertehuis. Later groeit hij op in een pleeggezin uit Leiden onder de naam Didi Snellen. Ramses wordt in 1952 aangenomen op de toneelschool in Amsterdam. Dertien jaar later debuteert hij bij de Nederlandse Comedie. In 1960 reist hij met zijn partner Joop Admiraal naar Italië, op zoek naar werk als acteur. Dat loopt niet zoals gewenst en dus keren ze weer terug. In 1964 richt Ramses in theatergroep Shaffy Chantant op. De samenwerking en vriendschap met zangeres Liesbeth List is een feit. In 1967 wint Shaffy de Edison.
Niet lang na de eeuwwisseling werd hij opgenomen in het Dr. Sarphatihuis. Dit had te maken met langdurig overmatig alcoholgebruik waardoor hij verschijnselen vertoonde van het syndroom van Korsakov. Toch keert hij vanuit het verzorgingshuis terug op de planken dankzij de band Alderliefste. Samen met Liesbeth List krijgt “laat Me” een remake.
