Op 15 oktober 1966 nemen The Monkees het nummer ‘I’m A Believer’ op in de studio van RCA in New York. Het was de tweede hit van het viertal, dat de Amerikaanse tegenhanger moest worden van The Beatles. Een onbegonnen zaak, natuurlijk. Al werd dit nummer, geschreven door Neil Diamond, een wereldwijde hit. Zowel in Amerika als Nederland bereikte de single de eerste plaats.
The Monkees maakten ook furore met de gelijknamige televisieshow. De reeks verscheen op 12 september 1966 voor het eerst op de Amerikaanse televisie en werd gedurende twee seizoenen uitgezonden. De show, grotendeels gemodelleerd naar de Beatles-film A Hard Day’s Night (1964), toont de belevenissen en muziek van een min of meer fictieve popgroep. De vier jonge mannen, die The Monkees vormden, waren de in Engeland geboren Davy Jones, en de Amerikanen Micky Dolenz, Michael Nesmith en Peter Tork. Ze werden geselecteerd naar aanleiding van een advertentie waarin werd gevraagd om acteurs voor de rol van vier gekke jongens (“four insane boys”).
