Credits : EMI Amerika
🚨 Hitzound Alarmschijf Review : David Bowie
Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 19 maart, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar David Bowie met ‘Let’s Dance’. Hij gooide met deze plaat zijn imago om met een groove die de dansvloeren wereldwijd veroverde. “Let’s Dance” was geen obscure glamrocktrip, maar een dampende pop/funk/soul-explosie, geproduceerd door niemand minder dan Nile Rodgers (Chic!). Het nummer verscheen op het gelijknamige album ‘Let’s Dance’ en betekende Bowie’s definitieve entree in het MTV-tijdperk.
Met gitaarwerk van een jonge Stevie Ray Vaughan (!) kreeg het nummer extra pit. Stevie was op dat moment nog niet beroemd als blues gitarist: hij was vooral te vinden op de weg als vrachtwagenchauffeur en werkte tussendoor aan zijn eerste plaat. Rodgers transformeerde Bowie’s ruwe demo in een dansvloervriendelijke megahit – Bowie wilde namelijk “hits maken waar mensen op konden dansen”. Missie geslaagd. De videoclip werd opgenomen in Australië en bevat een subtiele sociale kritiek op het racisme tegen Aboriginals – Bowie was altijd meer dan glitter en glamour.
‘Let’s Dance’ van Bowie wist zowel in Engeland als in Amerika de eerste plaats van de hitlijsten te bereiken. Ook in de Nederlandse Top 40 behaalde David Bowie de top positie! Het album ‘Let`s dance’ ging wereldwijd bijna elf miljoen keer over de toonbank en werd het meest verkochte album uit Bowies oeuvre. De plaat werd in 1984 genomineerd voor een Grammy Award voor het beste album, maar Michael Jacksons ‘Thriller’ sleepte -terecht- de Grammy binnen.
Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved
