Vandaag viert Corry Konings haar 70e verjaardag. Gefeliciteerd! Ze wordt ook wel de koningin van het levenslied genoemd. Ze begon als kapster, maar naast knippen, wassen en watergolven zingt ze al op 15-jarige zangeres bij de Mooks. Aangemoedigd door platenhandelaar Ries Brouwers, net als haar uit St. Willibrord, gaat ze voorzingen bij Pierre Kartner, op dat moment talentscout bij Dureco. Pierre Kartner is overtuigd van haar talent en besluit dat hij een lied voor de argeloos ogende Corry zal schrijven. Zo sluit Corry toe tot wat tot dan een dansorkest was: de Rekels.
Met ‘Vaarwel! Ik Zal Geen Traan Om Je Laten’ hebben Corry & de Rekels hun eerste hit te pakken. Het liedje stond 10 weken in de Veronica Top Veertig. Na de 2e single ‘Mijn stil verdriet’ komt in 1970 het nummer ‘Huilen is voor jou te laat’ uit. Het wordt een klapper! In eerste instantie ging het nummer over de moeder van Konings, met wie ze dan al jaren geen contact (meer) heeft. Zo werd ze opgevoed door haar oom en tante. Maar als Corry de tekst inzingt, raakt ze hevig geëmotioneerd; de tekst komt te dichtbij. Of de lyrics asjeblieft aangepast kunnen worden, vraagt ze dan aan Vader Abraham. Dat gebeurd. Nederland gaat vervolgens helemaal los op het nummer: de single vliegt over de toonbanken en het wordt de grootste hit van 1970. Het stond 41 weken genoteerd in de Veronica Top Veertig. Dit nummer was tot 2013 de grootste Nederlandstalige hit in de Top 40 aller tijden.
In 1972 zij Corry de Rekels vaarwel (Hanny werd haar opvolgster) en startte Konings een solocarrière. Na een aarzelende start (‘Ik vraag niet veel van jou’ struikelt in de Tipparade), wordt ‘Jij weet toch wel wat liefde is’ haar eerste solo hit in Nederland. (1973) Grote hits volgen, zoals ‘Ik krijg een heel apart gevoel van binnen’, ‘Hoe je heette dat ben ik vergeten’, ‘Je moedertje’, ‘Adios amor’ en ‘Mooi was die tijd’. In1978 wordt haar single ‘Een teken van leven’ omarmd door Frits Spits. Hij roept het liedje uit tot Steunplaat, zodat Corry regelmatig op Hilversum 3 gedraaid wordt. In 2004 kwam Konings nog eenmaal met De Rekels bij elkaar voor een reünie. Vijf jaar later verscheen haar biografie, getiteld Mooi was die tijd, geschreven door Evert Santegoeds.
