One Hit Wonders / Nr. 8 Kansas – Dust in the wind (1978)
In Nederland had deze Amerikaanse rockgroep slechts één hit: Kansas. In hun eigen land hadden ze meer dan tien hits, maar de grootste was ‘Dust in the wind’. Laat dat nu ook de enige hit voor Kansas zijn in de Nederlandse Top Veertig. Kenny Livgren schrijft dit akoestische nummer, dat gebaseerd is op een Indianen gedicht. De tekst is een meditatie op de sterflijkheid en de onvermijdelijkheid van de dood. Het was afkomstig van de LP ‘Point of no return’ (1977). De song werd als laatste toegevoegd aan de selectie voor het album, maar zou uiteindelijk uitgroeien tot het meest succesvolle nummer van de band. In Amerika werden er meer dan een miljoen exemplaren van verkocht en werd het daarom bekroond met goud. In de Nederlandse Top Veertig bereikte Kansas een magere 22e positie. O.a. Melanie en The Scorpions maakten een cover van ‘Dust in the wind’.
One Hit Wonders / Nr. 9 Peter Frampton – Show me the way (1976)
Peter Frampton bracht ‘Show Me the Way’ voor het eerst uit in 1975. Het nummer stond op zijn LP ‘Frampton’, maar sloeg op dat moment nog niet aan. Toch was hij eerder wel succesvoller, maar dan als onderdeel van een band. Zo maakte Peter Frampton als 16-jarige muzikant een dikke hit met ‘From the underworld’ (met The Herd). In 1969 maakte hij, samen met o.a. Steve Marriott van The Small Faces, deel uit van Humble Pie. Hun single ‘Natural born boogie’ was een top tien succes in Nederland.
Ondanks dat de LP ‘Frampton’ en de single ‘Show me the way’ niet zo succesvol bleken, wilde zijn platenlabel toch in hem blijven investeren. Omdat Frampton een stevige livereputatie had opgebouwd, gunde platenbaas Jerry Moss hem, ondanks de magere verkoopresultaten tot dan toe, de opname van een live album. Peter koos vooral uit zijn oudere werk, maar Jerry Moss wilde ook zijn recentere songs op de plaat moest komen, waaronder dus ‘Show me the way’. Zo werd het uiteindelijk een dubbelaar: ‘Frampton comes alive’. Een gouden zet!
Frampton schreef het nummer zelf en de track viel op vanwege het gebruik van een talkbox. In die tijd gebeurde dat nog niet zo vaak. De single werd de live versie een wereldwijd succes en bereikte o.a. in Nederland de eerste plaats. Bleef het live album bij ons steken op nummer 2 in de Album lijst; in Amerika stond de LP 10 weken op nummer 1. Wereldwijd zijn er meer dan 19 miljoen exemplaren van verkocht. Op de plaat stond ook het recentere ‘Baby, I love your way’, dat in Nederland bleef steken in de Tipparade. In Amerika was dit overigens een behoorlijk grote hit. Dat werd later overtroffen, toen Will Power het nummer coverde en hun versie van ‘Baby I love your way’ naar nummer 1 steeg in Amerika. Toch kleeft aan dat succes een smet, omdat Frampton als songwriter slechts 1700 dollar aan opbrengsten ontving van Spotify en Apple Music. Dit werd begrijpelijkerwijs een zaak voor advocaten.
One Hit Wonders / Nr. 10 Scott McKenzie – San Francisco (1967)
Voor deze One Hit Wonder gaan we terug naar de summer of love! Deze plaat van Scott McKenzie is onlosmakelijk verbonden met die periode. Op 8 juli 1967 komt hij binnen in de Veronica Top Veertig met ‘San Francisco’ (Be Sure To Wear Flowers In Your Hair). Het nummer werd geschreven door John Phillips ( van de The Mamas and the Papas) en geproduceerd door Phillips en Lou Adler. Zij organiseerden in juni 1967 het Monterey Pop Festival en werden daarbij geholpen door McKenzie, die Phillips aanspoorde om ter promotie van het evenement een liedje te schrijven. Ongelofelijk: maar In een half uur schreef hij het liedje! ‘San Francisco’ werd zo gelanceerd als het promotie lied voor het festival.
De muziek werd in een nachtelijke sessie opgenomen in The Sound Factory in Los Angeles. Met “San Francisco” werd de luisteraar opgeroepen in vrede naar San Francisco te komen, om de hippiecultuur en flowerpower te proeven. Het Amerikaanse muziekblad Billboard voorspelde reeds twee weken na de uitgave dat “San Francisco” een klassieker in het genre zou worden. De single bleek een zeer groot succes. Er werden in totaal meer dan dertien miljoen exemplaren van verkocht. In de Veronica Top Veertig bereikte McKenzie de eerste plaats. In Amerika bleef ‘San Francisco’ steken op #4. In 1968 werd ‘San Francisco’ de vrijheidsanthem tijdens de Praagse lente.
One Hit Wonders / Nr. 11 Johnny Guitar Watson – A real mother for ya (1977)
‘A Real Mother for Ya’ is de One Hit Wonder van Johnny “Guitar” Watson. Het nummer van de Amerikaanse muzikant werd uitgebracht op zijn gelijknamige album uit 1977. ‘A Real Mother for Ya’ is geschreven en geproduceerd door Watson De titel van het nummer is een verbastering van “a real motherfucker”. Op het nummer wordt veel gebruik gemaakt van de talkbox. Zijn vader John Sr. was pianist en leerde zijn zoon het instrument. Maar de jonge Watson voelde zich meteen aangetrokken tot het geluid van de gitaar.
Zijn grootvader, een predikant, was ook muzikaal aangelegd. “Mijn vader zong tijdens het gitaarspelen in de kerk” zei Watson jaren later. Toen Johnny 11 jaar was, bood zijn grootvader hem een gitaar aan, alleen als de jongen geen “duivelse muziek” zou spelen, blues. Watson zei ja, maar blues was toch het eerste wat hij deed. Tijdens de jaren 50 werd hij bekend met singles als “Space Guitar” (1954), “Those Lonely, Lonely Nights” (1955), “Three Hours Past Midnight” (1956), “Superman Lover” (1976), “A Real Mother For Ya” (1977). Die laatste werd zijn enige hit in Nederland.
One Hit Wonders / Nr. 12 Tubeway Army – Are friends electric (1979)
Deze One Hit Wonder werd ontdekt door Hilversum 3 DJ Frits Spits, die de single ‘Are friends electric?’ van Tubeway Army tot Steunplaat maakte. Dit new wave nummer dat over robot prostituees gaat, was geschreven en gezongen door Gary Numan, met een voor die tijd futuristische synthesizermelodielijn. Tubeway Army was een Britse band, die bij de oprichting behalve uit Gary Numan (zang, gitaar, keyboards) bestond uit zijn oom Jess Lidyard (drums) en Paul Gardiner (basgitaar), die in 1984 overleed aan een overdosis drugs.
In Engeland bereikte ‘Are friends electric’ de 1e plaats. In de Nederlandse Top Veertig bleef het nummer steken op positie 9. Het werd meermaals gecoverd, onder andere door Moloko in 1997 en Groove Armada in 2008. Het nummer werd gesampled in ‘Freak Like Me’ van Sugababes (2002) en ‘Industrial Friends’ (2008) van Party Animals. Solo zou Gary Numan ook internationaal scoren met ‘Cars’ en ‘We are glass’. In Nederland werden dit echter geen hits.
One Hit Wonders / Nr. 13 Nazareth – Love hurts (1976)
Op 21 februari 1976 bereikt Nazareth de eerste plaats van de Nederlandse Top Veertig met ‘Love Hurts’. Hoewel het nummer een enorm commercieel succes zou worden voor de Schotse hardrockband, was het aanvankelijk niet eens de bedoeling het nummer uit te brengen. “Het was nooit bedoeld voor een album. Het was ‘n B-kant, ‘n niemendalletje”, zegt bassist Pete Agnew achteraf. “Als je vroeger een album maakte, plukten ze daar een single van, maar daarvoor had je een B-kant nodig. Daarvoor draaide je even wat in elkaar in de studio. ‘Love Hurts’ hebben we snel in elkaar gezet en we dachten: ‘Dat klinkt goed’.”
Origineel was ‘Love Hurts’ gezongen door de Everly Brothers. Omdat de mannen van Nazareth die uitvoering niet te pruimen vonden, maakten ze er deze nieuwe versie van. In 1974 werd ‘Love hurts’ voor het eerst door Nazareth uitgebracht, maar flopte toen. Twee jaar later werd in Nederland hun uitvoering geholpen, doordat de rockballad werd uitgroepen tot Alarmschijf. Het Toppop-filmpje waarbij zanger Dan McCafferty smachtend de lens in keek, hielp vast ook mee . . .
One Hit Wonders / Nr. 14 Duncan Browne – Wild places (1979)
In het voorjaar van 1979 krijgt Duncan Browne een hit met ‘Wild Places’. Dit prachtige nummer combineerde symfonische rock met moderne new-wave. ‘Wild places’ werd uitgeroepen tot Alarmschijf en zo bereikte Duncan een top tien notering in de Nederlandse Top Veertig. De clip viel nogal op, dankzij een mysterieuze dame die nogal om hem heen kronkelde. Het bleek geen ingehuurde danseres, maar het was Duncan’ vriendin: fotomodel Mary Dobson.
Het uit diezelfde periode stammende nummer ‘Criminal World’ (1977) van Browne, Godwin en Sean Lyons, werd later door David Bowie opgenomen voor diens album ‘Let’s Dance’ uit 1983. Aardig weetje: Jim Diamond, Tony Hymas en Simon Phillips kwamen elkaar tegen bij de opnames van ‘The Wild Places’ van Duncan Browne en vormden zo Ph.D, dat de 1e plaats zou bereiken in Nederland met ‘I Won`t LeT You Down’. Duncan Browne overleed helaas al in 1993 op 46-jarige leeftijd aan kanker.
Op 18 augustus 1979 komt ‘I don`t like Mondays’ van Boomtown Rats binnen in de Veronica Top Veertig. Bob Geldof, de zanger van de Ierse band schreef het nummer naar aanleiding van de schietpartij op een Amerikaanse basisschool (Grover Cleveland Elementary School) in San Diego. Het gebeurde op 29 januari 1979. De zestien jaar oude Brenda Ann Spencer schoot twee volwassenen dood en verwondde acht kinderen en een politieagent. Het waren de directeur en de conciërge die werden gedood, nadat ze de andere kinderen in veiligheid wilden brengen. De chaos op school is compleet.
De kogels werden afgevuurd vanuit een huis aan de overkant van de school. De reden voor haar moordpartij: Ik hou nou eenmaal niet van de maandag. Dit zorgt tenminste voor wat afwisseling”. Zo banaal kan het motief van een schutter dus zijn. Brenda krijgt 25 jaar cel. In Engeland wordt het een nummer 1 hit. In Nederland behaalt “I Don`t Like Mondays” de 2e plaats in de Nederlandse Top Veertig. Het nummer werd uitgeroepen tot Steunplaat van Frits Spits en was de enige hit van de groep. In Amerika werd het nummer niet gedraaid, uit vrees voor mogelijke protesten, schietpartijen en rechtszaken.
Tot 1993 was Aldous Clarkson een redelijk onbekende naam, maar dat veranderde allemaal met zijn single. Hij nam er de tijd voor, tot enige ergernis van zijn platenlabel Mercury, want tijd is geld. Na twee weken besluit een afgevaardigde van zijn label eens een kijkje te nemen in de Wisseloord Studios wat Aldous in vredesnaam aan het doen was. Wel: koortjes opnemen en dat was nogal een precisiewerk. De platenfirma medewerker wijst Valensia er fijntjes op, dat normaliter een artiest in twee weken een compleet album zou moeten kunnen opnemen. Hoe dan ook: Valensia krijgt het voordeel van de twijfel en mag verder werken aan zijn song over de Griekse mythologie.
Het resultaat werd ‘Gaia’, geproduceerd door Pim Koopman en John Sonneveld. Het was de Hilversum 3 DJ Frits Spits, die de track ontdekte en met zijn hulp bereikte de single de 2e plaats van de Nederlandse Top Veertig. Robby Valentine speelde mee op ‘Gaia’ en op zijn beurt liet hij Valensia meezingen op de bonustracks voor zijn cd ‘The Magic Infinity’. Valensia ontving van Stichting Conamus de Zilveren Harp. Ook won hij een Edison Award.
In 1994 verschenen er vier singles van Valensia. Het nummer ‘The Sun’ werd een bescheiden hit. Het debuutalbum ‘Valensia’, waarop onder anderen zijn tante Emmy Verhey viool speelde, verkocht goed. De single ‘Gaia’ deed het intussen ook internationaal zeer goed: er werden meer dan een miljoen exemplaren verkocht, waarvan veel in Zuidoost-Azië.
One Hit Wonders / Nr. 17 U.K. – Rendez vous 6.02 (1979)
Op 7 juli 1979 komt U.K. binnen in de Nederlandse Top Veertig met ‘Rendez vous 6.02’. Het nummer is geschreven door bandleden John Wetton & Eddie Jobson en te vinden op het album ‘Danger Money’. De twee mannen kenden elkaar van King Crimson. Bruford had daarvoor al faam verworven als drummer van Yes. Na zijn periode bij King Crimson werd Bruford gevraagd als extra (live)drummer bij Genesis, en nam hij, met onder anderen Allan Holdsworth, een soloalbum op. Wetton verbleef na King Crimson enige tijd bij Roxy Music en Uriah Heep. Op het album ‘Danger money’ werden Wetton en Jobson enkel bijgestaan door drummer Terry Bozzio, afkomstig van de band van Frank Zappa. Op dit album stond ook het nummer ‘Nothing to lose’, dat een bescheiden radio hit werd. ‘Rendez vous 6.02’ werd door Frits Spits uitgeroepen tot Steunplaat en het nummer bereikte de 24e plaats in de Nederlandse Top Veertig. Het was de enige maal dat U.K. een hit notering behaalde, jammer genoeg.
