Terug naar 19 maart, maar dan in 1977! Op deze dag kwam ‘Tie Your Mother Down’ van Queen binnen in de Nederlandse Top 40. Het stevige nummer werd geschreven door gitarist Brian May en stond op de LP ‘A Day at the Races’ uit 1976. May schreef het nummer op Tenerife terwijl hij werkte aan zijn sterrenkundig proefschrift. De gitaarriff op de singel werd gecomponeerd op een Spaanse gitaar. Als grap verzon Brian de tekst Tie your mother down. Later zou May bekennen, dat de gitaarriff was geïnspireerd door het nummer Morning Sun van de band Taste.
Queen opende veel van hun concerten met ‘Tie your mother down’. Het instrumentale intro was een bewerking van ‘Teo Torriatte’, de laatste track op de plaat. Het nummer gaat over een verliefdheid tussen een jongen en een meisje, dat van alle kanten wordt tegengewerkt. De jongen zegt dat de moeder van zijn vriendin niet wil dat zij met hem om mag gaan en haar vader ziet de vriend al helemaal niet zitten. En daardoor kookt de vriend van binnen intussen van woede. Hij is namelijk echt niet van plan om haar op te geven alleen maar omdat haar ouders niks van hem moeten hebben. Het nummer groeide uit tot één van de favorieten onder de Queen fans, maar werd desondanks geen grote hit. De singel haalde bescheiden noteringen in Amerika en Engeland. In de Nederlandse Top 40 behaalde Queen de 14 plaats.
Op 4 december, maar dan in 1976, kwam Queen binnen in de Nationale Hitparade met ‘Somebody to love’. Freddie Mercury schreef het nummer voor het album ‘A Day At The Races’. Het nummer gaat over een man die zich tot God wendt: waarom werk ik zo hard, maar kan ik geen liefde vinden? Vind iemand voor me om van te houden! Inspiratie voor de classic haalde Queen ook uit The Marx Brothers, van wie het viertal allemaal fan waren. Niet voor niks was de vorige LP ‘A night at the opera’ al ontleend aan een filmtitel van The Marx Brothers. Zo ook de opvolger: ‘A day at the races’. Dit album werd uiteraard ten doop gesteld op . . . . een racebaan! Zo kreeg Queen destijds ook een gelukstelegram binnen van Groucho Marx.
De sound van het nummer was volgens Brian May bewust geïnspireerd op het geluid van zangeres Aretha Franklin. Mercury, May en Taylor namen hun stemmen in de studio vele keren op, om zo de indruk van een enorm koor te bewerkstelligen. ‘Somebody to love’ bereikte in de Nationale Hitparade de 1e plaats. Het werd de enige top tien hit van dat album, dat door de Britse pers niet al te positief werd ontvangen. Eén krant omschreef de plaat als ‘stroperig en zoutloos, als een bonbon met een te zachte vulling’. Maar hoe dan ook: ‘Somebody to love’ werd een groot succes en groeide terecht uit tot een classic. In 1992 werd het nummer door George Michael in een onvergetelijke live-versie neergezet.
”Als ik dood ben, wie maakt dat nog iets uit? Mij in elk geval niet,” waren woorden die Freddie Mercury ooit uitsprak. Het was 24 september 1991, dat de frontman van Queen overleed. Een dag eerder, 23 november ’91, maakte Freddie bekend dat hij leed aan aids. Dat deed hij door middel van een kort persbericht gemaakt op zijn sterfbed. De tekst die Mercury die hij naar buiten bracht:
“Na de enorme speculaties in de pers wil ik bevestigen dat ik hiv-positief getest ben en aids heb. Ik vond het juist om deze informatie niet eerder naar buiten te brengen ter bescherming van de privacy van de mensen om mij heen. Nu is het echter tijd dat mijn vrienden en fans over de hele wereld de waarheid horen. En ik hoop dat iedereen zich bij mij, mijn artsen en allen ter wereld die tegen deze verschrikkelijke ziekte vechten wil voegen. Mijn privacy is altijd al heel bijzonder voor mij geweest en ik ben beroemd om mijn gebrek aan interviews. Gelieve te begrijpen dat dit zo zal blijven. I still love you, Jullie Freddie.”
Mercury`s stem, muziek en performance maken, dat hij nog altijd onverminderd populair blijft, ook na zijn dood. Bij zijn geboorte kreeg hij de exotische naam Farookh Bulsara. Zijn geboortegrond was Zanzibar, een eiland voor de kust van India. Op zijn 18e emigreerde de familie Bulsara naar Engeland, waar Freddie ging studeren aan het Ealing Art College. Daar studeert hij af in Kunst en Ontwerp.
Bulsara maakte via de groep Smile kennis met Brian May en Roger Taylor. De gitarist en drummer speelden samen met jeugdvriend Tim Staffell in Smile, die de band al weer snel verliet om een nieuwe groep op te richten. Bulsara was een studievriend van Staffell en fervente fan van Smile. Hij wist Brian en Roger over te halen om samen een nieuwe groep te formeren. Begin 1971 versterkte John Deacon de band. In 1972 werd de groepsnaam verandert in Queen en tekende de band een contract bij EMI.
Aanvankelijk leek de groep een exponent van de toen populaire glamrock, maar al snel onttrok Queen zich aan die invloeden en ontwikkelde een heel eigen geluid. Freddie ontwikkelde zich tot flamboyante frontman en podiumbeest van de rockgroep. Hoe kan het ook anders met een stembereik van 4 octaven? De man, die de pornosnor weer hip maakte, schreef nummers voor Queen zoals de classics “Bohemian Rhapsody”, “Don`t Stop Me Now” en “We Are The Champions”. Tijdens een solo uitstapje maakt hij samen met Montserrat Caballe de hit “Barcelona” voor de Olympische Spelen.
Vanaf het einde van de jaren 80 was Freddie Mercury nog maar zelden in de openbaarheid te zien. Er kwam nog een grote finale met het prachtige album “Innuendo”, maar de begeleidende video van de titelsong liet vooral computer-animaties te zien. Om de geruchtenstroom, dat hij zou lijden aan aids, in te dammen, liet Mercury zich dan toch weer zien in de clip voor “I`m Going Slightly Mad”. Dikke lagen make-up en een pruik konden niet verhinderen, dat iedereen schrok en zag hoe sterk hij was vermagerd. “These Are The Days Of Our Lives” is de laatste video, waar Mercury in te zien is.
Freddie Mercury stierf op 24 november 1991 om 18:48 uur in zijn Londense huis aan een longontsteking. Hij werd maar 45 jaar oud.
Op 14 november, maar dan in 1975, ligt het album ‘A Night at the Opera’ van Queen in de platenwinkel. Al met al een wondertje, aangezien Norman Sheffield, de oud-manager van Queen, de release van de LP wilde tegenhouden. Hij zag het openingsnummer ‘Death on two legs’ (Dedicated to . . . ) als een regelrechte aanval op zijn persoon. Freddie Mercury had het nummer uit woede geschreven. Feitelijk was het ook een directe aanval op Sheffield, die door hun toenmalige platenmaatschappij Trident werd aangesteld. De overige leden van de band vonden de tekst zo wreed dat ze aan Freddie vroegen of het inderdaad zo hard moest zijn. Maar de schrijver besliste, zo werd uiteindelijk geoordeeld. De release van ‘A night at the opera’ kwam er toch. Uiteindelijk kon de zaak buiten de rechtszaal worden gehouden.
De naam van het album is afgeleid van de film A Night at the Opera, een klassieke komedie uit 1935 van de Marx Brothers. Toen de band een vrije avond had van het opnemen in de studio zaten ze een (destijds net uitgevonden) video van deze film te kijken, en daar de band bezig was met het opnemen van het operagedeelte in Bohemian Rhapsody, vonden ze de titel erg passend voor het nieuwe album.
‘A night at the opera’ was tot dan toe het duurste album, ooit in Engeland geproduceerd. Dat kwam vooral vanwege de hoge kosten die gemaakt werden voor de mini-opera van Freddie Mercury: ‘Bohemian rhapsody’. De opnames van deze classic alleen al nam drie weken in beslag, waaronder zeven dagen voor de zangpartijen. Producer Roy Thomas Baker herinnerde zich dat hij in totaal zo’n 180 verschillende opnames moest mixen van de vocalen.
“We begonnen met het eerste deel van Bohemian rhapsody en het rockgedeelte,” aldus Baker. “Het middengedeelte was oorspronkelijk veel korter gepland, maar Freddie kwam telkens weer met waanzinnige ideeën. Dan kwam hij de studio in en riep: ik heb een idee voor de zang: we stoppen er wat Galileo’s in!”
Op het album stonden meerdere classics, zoals ‘You’re my best friend’ en ‘Love of my life’. Ook ’39 is een zeer gewaardeerd nummer. Dit nummer is geschreven door Brian May en gaat over een man die vanaf de aarde vertrekt om ergens anders een nieuwe wereld te ontdekken. Dan is er nog het memorabele ‘The Prophet’s Song’, een nummer dat werd geschreven door May, nadat hij een droom had over de invloed van de Bijbel en het verhaal van Noach.
Het album ‘A night at the opera’ werd zeer succesvol en voerde 9 weken lang de Nederlandse Album lijst aan. In 2005 en 2011 verscheen er een nieuwe uitgave van dit album. Een aantal songs van deze plaat bewijzen hun eeuwigheidswaarde met een jaarlijkse hoge notering in de Top 2000 van Radio 2.
Sir Brian May en Roger Taylor hebben voor het eerst de release aangekondigd van een classic Queen-nummer met de zang van Freddie Mercury. ‘Machines’(of back to humans) verschijnt als digitale singel, tezamen met een lyric video. Het nummer maakt onderdeel uit van de Rhapsody-tour van Queen en Adam Lambert, waarvan de laatste twee shows dit weekend in Los Angeles plaatsvinden. Brian en Roger schreven het nummer voor het album ‘The works’ uit 1984.
“While immersive staging pulls the audience into a dystopian world of spinning cogs and hissing pistons, a battalion of CGI robots march across the giant video screens to the sound of ‘Machines’ and look down on the crowd with unforgiving brimstone eyes – only to be vanquished with the assistance of a virtual Freddie vocal, the band then launching into a techo-infused but highly human Radio Ga Ga, which kicks off a two-hours-plus roller coaster of the band’s legacy catalogue,” aldus de mannen van Queen over ‘Machines’. De nieuwe Queen singel vind je op de playlist Brand New van hitzound.
Op 30 augustus, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Another one bites thedust’ van Queen. Het zou internationaal gezien tot één van Queen`s meest succesvolle singels uitgroeien. Het nummer, geschreven door John Deacon, bereikte o.a. de eerste plaats in Amerika, Canada, Spanje en Israël. Alleen al in Amerika vlogen er meer dan vier miljoen platen over de toonbank.
Hier viel het succes nogal tegen, want het bleef steken op de 14e plaats van de Nederlandse Top 40. De bashook in ‘Another one bites the dust’ is geïnspireerd op ‘Good Times’, een nummer van Chic. ‘Another one bites the dust’ stond op het Queen album ‘The Game’. Het oorspronkelijke idee van Deacon was een lied met een cowboy thema, maar na wijzigingen aan onder meer de songtekst was het resultaat een heuse funk track. De opnames vonden plaats in de Musicland Studios in München, met Queen-producer Reinhold Mack. De meeste instrumenten zijn door Deacon zelf ingespeeld (bas, piano, gitaar en percussie op drum). Daarna bracht Freddie Mercury zijn ideeën in.
Roger Taylor voegde een drumloop toe en Brian May leverde bijdragen met zijn gitaar én met een Eventide harmonizer. De speciale effecten werden gemaakt door opnames van de piano- en gitaarlijnen achterstevoren af te spelen en door veel gebruik van de harmonizer. Aanvankelijk wilde Queen het niet op singel uitbrengen, maar Michael Jackson prees het nummer aan na één van zijn concerten en dat bracht Queen op andere ideeën. Gelukkig!
Vandaag viert John Deacon zijn 72e verjaardag. Gefeliciteerd! Hij was de bassist van de legendarische rockband Queen. Naast de basgitaar bespeelde hij bij enkele nummers ook gitaar of piano. Daarnaast schreef hij ook nummers van Queen. Zo was hij verantwoordelijk voor ‘Another One Bites The Dust’ en ‘I Want to Break Free’, twee van de grootste hits uit de geschiedenis van de band. Ook pende hij nummers al ‘You’re My Best Friend’ (over zijn vrouw) en ‘Spread Your Wings’. Maar Deacon is ook het enige lid van Queen dat nooit de lead-vocals zong. Hij baalde ervan dat hij geen goede zangstem had: “It’s the one thing I wish I could do, sing. Because it makes song writing much easier.”
Deacons leven kreeg een ingrijpende wending toen hij in 1971 lid werd van de rockband Queen. Deacon had in die tijd een relatie met een schoolvriendinnetje en zij was weer bevriend met de toenmalige vriendin van gitarist Brian May, die op dat moment naarstig op zoek was naar een nieuwe bassist. Na zo’n zes of zeven tijdelijke basgitaristen, werd de jonge student Natuurkunde en Elektrotechniek, John Richard Deacon gevraagd om auditie te doen en hij maakte daar een nogal vreemde indruk: hij zei nauwelijks iets tegen de andere bandleden en begon meteen te spelen. Deacon speelde anderhalf uur lang een strakke en ingewikkelde bassline die hij zelf had bedacht, hierbij viel hij geen moment uit zijn ritme.
Deacon had in het begin zelf nog z’n twijfels over de band. Hij dacht dat de band geen lang leven was beschoren en hij deed z’n baan als bassist aanvankelijk alleen voor het geld. Pas bij het album Sheer Heart Attack raakte Deacon onder de indruk en werd Queen ook voor hem een passie.
John Deacon bleef na het overlijden van zanger Freddie Mercury nog een tijd bij Queen, samen met Brian May en Roger Taylor. De toekomst van de band was in die tijd onzeker. In 1992 trad Deacon nog op bij het Freddie Mercury Tribute Concert. Queen maakte daarna nog een laatste album van oude studio-opnames met Mercury, getiteld ‘Made In Heaven’ (1995). Daarna kwam er nog een live versie van ‘The Show Must Go On’ met de overgebleven bandleden van Queen en Elton John. In 1997 volgde het laatste Queen-nummer waar Deacon in meegespeeld heeft, ‘No-One But You’ (Only The Good Die Young), en kort daarna verliet Deacon de band voorgoed. John’s enige solo-uitstapje was ; ‘No Turning Back’, de soundtrack van de film van Biggles (1986).
Op 2 februari 1980 ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Save me’ van Queen. Het nummer werd geschreven door Brian May en was te vinden op hun LP ‘The game’. Op dit album stond ook ‘Another one bites the dust’, die de eerste plaats bereikte in de Billboard Hot 100. Queen kreeg voor deze singel in Amerika vijf maal platina uitgereikt. Het nummer ‘Crazy little thing called love’ stond er o.a. ook op en was in Nederland een nummer 1 hit. De rockballad ‘Save me’ ging over een goede vriend van Brian May wiens relatie met zijn vrouw voorbij was. Op ‘Save me’ gebruikte Queen voor het eerst de synthesizer. In Engeland bereikte deze Queen singel de 11e plaats. In de Nederlandse Top 40 bereikte Queen met ‘Save me’ de 5e plaats. Het album ‘The game’ werd met goud bekroond in Nederland.
Vandaag viert Brian May zijn 76e verjaardag. Gefeliciteerd! Hij is de gitarist van de legendarische rockband Queen. Maar May is meer dan dat: hij is ook nog eens gepromoveerd in de astrofysica. Daarnaast is hij de oprichter van een organisatie die zich inzet voor dierenrechten. Hij ontwierp en maakte zijn eigen elektrische gitaar, waarop hij nu nog steeds speelt. May bezocht de prestigieuze Hampton School in zijn woonplaats en studeerde daarna natuur- en wiskunde aan het Imperial College te Londen. Vanwege het succes van Queen had hij wat meer tijd nodig voor de afronding: deze duurde maar liefst tot 2007.
May speelde vóór Queen in bands zoals 1984 en Smile. In Smile speelde May samen met o.a. de latere drummer van Queen, Roger Taylor en zijn jeugdvriend Tim Staffell. Korte tijd na het uiteenvallen van Smile ontstond Queen. Freddie Mercury was toen al een aantal jaren bevriend met de medestudenten; hij werd de nieuwe zanger.
Samen met de leadvocals van Freddie Mercury en de samenzang van de band vormde het gitaarspel van Brian May de hoeksteen van het Queen-geluid. Een belangrijke rol daarbij spelen zijn zelfgebouwde Red Special gitaar en delay, waardoor hij meerstemmig kan spelen met zichzelf.
Gedurende Queen`s carrière schreef May vaak songs voor de band en componeerde hij veel belangrijke nummers zoals de wereldwijde hit “We Will Rock You”. Het eerste album van Queen genaamd Queen werd uitgebracht op 13 juli 1973. De eerste single van Queen, “Keep Yourself Alive”, werd geschreven door May. Maar de meeste nummers pende hij samen met zanger Freddie Mercury , geïnspireerd door onder andere The Beatles en Jimi Hendrix. Brian May schreef zelf nummers als “Tie Your Mother Down’, ‘Flash’, ‘I Want It All’, ‘39’, ‘Save Me’, ‘Hammer To Fall’, ‘Now I`m Here’ en ‘Who Wants To Live Forever’.
Tijdens een korte pauze van Queen in 1983, bracht Brian May zijn eerste solowerk uit, The Star Fleet Project, een gelegenheidsproject met onder andere Eddie van Halen. Na het overlijden van Freddy Mercury kwam zijn eerste soloalbum, ‘Back To The Light’, in 1992 uit. Er volgden meerdere solo platen, maar naast zijn solo carrière richtte Brian May zich met collega Roger Taylor ook op Queen. Na een succesvolle samenwerking van Brian en Roger met Paul Rodgers bij de introductie van Queen in de Hall of Fame in 2004, besloten de heren om samen te gaan toeren onder de naam ‘Queen+Paul Rodgers. Een jaar later werd May onderscheiden als Commandeur in de Orde van het Britse Rijk. Tegenwoordig treedt Queen op met Adam Lambert. Zo verscheen vorig jaar het album ‘Live Around the World’, een compilatiealbum met opnames van een greep uit de 218 concerten die Queen + Adam Lambert tot die tijd samen gegeven hebben.
In november 2018 verscheen er een bioscoopfilm over de geschiedenis van Queen, Bohemian Rhapsody, vernoemd naar hun gelijknamige hit. De film werd bekroond met 4 Oscars. Vorig jaar bracht Brian May zijn laatste singel uit: ‘Floating in heaven’. Afgelopen 13 juli was het precies 50 jaar geleden dat het debuutalbum van Queen uitkwam, eenvoudigweg ‘Queen’ geheten. Een mijlpaal!
Nog even geduld, maar op 16 juni komt het nieuwe album ‘In times new roman’ uit van Queens of the Stone Age. De band rond frontman Josh Homme liet ons al een voorproefje horen met ‘Emotion sickness’ en ‘Carnavoyeur’. Vandaag lanceert Queens of the Stone Age ‘Paper Machete’, met scheurende gitaren en strakke drums. De rockband uit Californië komt eind deze week naar Nederland voor een concert op Pinkpop! Ze maken op 17 juni maar liefst voor de vijfde maal de Pinkpopweide onveilig.