Op 23 mei 1981 komt Linx binnen in de Nationale Hitparade met ‘Intuition’. Wie kent het nog? Het nummer van de Britse funkband was afkomstig van hun debuutalbum, waar eerder al ‘You`re lying’ van werd uitgebracht. Linx werd opgericht door David Grant en Peter Martin, die samen werkten in een muziekzaak. De band bestond verder uit Bob Carter (keyboards), Andy Duncan (drums), Canute Edwards (gitaar) en Junior Giscombe (backing vocals). Aanvankelijk werden er van hun debuut single ‘You`re lying’ maar 1000 singles geperst.
De track werd opgepikt door DJ Greg Edwards van Capital Radio en al snel werd het nummer populair in de disco`s. Daar bleef het niet bij: label Chrysalis Records nam Linx onder zijn hoede. Het resultaat was, dat het nummer een behoorlijke hit werd. ‘Intuition’ deed het nog een stuk beter in Engeland. Het bereikte de 7e plaats en werd bekroond met zilver. In de Nationale Hitparade deed Linx het een stuk minder goed; ‘Intuition’ bereikte er de 38e plaats.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 2 januari 1984 viel de keuze van Frits Spits op Chic met ‘You Are Beautiful’. Het nummer droeg overduidelijk de stempel van Bernard Edwards en Nile Rodgers: zij schreven en produceerden deze track.
De disco-formatie werd in 1976 door deze twee heren opgericht. Samen met de zangeressen Luci Martin en Norma Jean Wright (later vervangen door Alfa Anderson) en drummer Tony Thompson (en gaandeweg nog vele andere muzikanten) creëren ze die typische sound die zo eigen is aan ‘Chic’. In 1977 scoort de band met ‘Dance Dance Dance (Yowsah Yowsah Yowsah)’ direct een hit. Na ‘Le freak’ (1978) wordt ‘You are beautiful’ de tweede top tien hit. 1984 was helaas ook het jaar dat Chic werd ontbonden. Beide producers waren uit elkaar gegroeid. Bovendien hadden ze afzonderlijk van elkaar al een aantal grote successen als producer geboekt met andere artiesten. (Edwards met o.a The Power Station en Duran Duran) en Rodgers met David Bowie`s ’Let`s dance’ en Madonna’s doorbraakalbum ‘Like a virgin’. De Chic single ‘You are beautiful’ bereikte overigens de 6e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Op vrijdag 30 juli verschijnt ‘Welcome 2 America’, een nooit eerder uitgebracht album van Prince. Op de deluxe editie van het album staan 12 studiotracks en een video van het concert dat Prince in 2011 met The New Power Generation gaf tijdens zijn Welcome 2 America Tour in Los Angeles. In de aanloop naar het album is vandaag is de titeltrack ‘Welcome 2 America’ uitgekomen. De single ‘Welcome 2 America’ is een monoloog van Prince over de oppervlakkigheid van social media en reality-tv en monopolies in de muziekindustrie. In de track noemt Prince Amerika ‘the land of the free / home of the slave’.
Prince, 2010: “The world is fraught with misin4mation. George Orwell’s vision of the future is here. We need 2 remain steadfast in faith in the trying times ahead.”
‘Walk that walk’ is de nieuwe single van Bakermat. De Nederlandse DJ en producer werkt voor de single samen met de Amerikaanse Nic Hanson. Het is een opvallend funky geluid, dankzij de saxofoon, baslijntje en de soulvolle stem van Hanson. Lodewijk Flutter, zoals Bakermat in werkelijkheid heet, brak in 2013 wereldwijd door met ‘Vandaag’ (One day), met Martin Luther King’s befaamde woorden ‘I have a dream’. Bakermat noemt zijn nieuwe ‘Walk That Walk’ een mix tussen R’n&B, house en soul.
Vandaag viert Chaka Khan haar 68e verjaardag. Gefeliciteerd! Deze Amerikaanse rasartiest begon al jong in de muziek: ze was pas 11 jaar toen ze met haar eerste bandje optrad in Chicago en omstreken. Tijdens haar schooltijd wordt ze politiek geëngageerd en trad onder meer op voor het ontbijtprogramma van de Zwarte Panterbeweging voor de armen. Vijf jaar later stopt Yvette Marie Stevens helemaal met school en na wat minder succesvolle formaties vormt ze in 1972 de band Rufus, samen met Kevin Murphy en André Fischer. In 1970 trouwde ze met de Indiase bassist Hassan Khan. Na de scheiding hield zij de naam van haar ex-man als achter- en artiestennaam: Chaka Kahn was geboren!
In zes jaar tijd bracht Rufus zes zeer succesvolle platen uit. Dankzij Stevie Wonder brak ze in 1974 door in de popmuziek, met het nummer ‘Tell Me Something Good’. Met ‘Once you get started’ scoorde Rufus in 1975 een single hit in Nederland. In 1978 kwam het eerste soloalbum van Chaka Khan uit. In 1979 scoorde zij een grote discohit met ‘I’m Every Woman’, een nummer dat later ook door Whitney Houston ten gehore werd gebracht. In 1984 en 1985 ging het succes verder met ‘Ain’t Nobody’ (haar laatste single met Rufus) en een bewerking van een nummer van Prince, ‘I Feel for You’.
In 1990 won ze een Grammy voor het met Ray Charles gezongen duet “I’ll be good for you”. De latere albums van Chaka Khan waren minder succesvol. De zangeres mocht in haar carrière maar liefst tien keer een Grammy Award in ontvangst nemen, geschat wordt dat ze wereldwijd al zo’n 200 miljoen albums heeft verkocht. La Khan is niet vast te pinnen op één stijl. Haar platen bevatten zowel ballades als dansnummers, in r&b, soul, disco en jazz. Zo stond ze al meerdere malen op North Sea Jazz, maar bracht daarbij vooral haar funkrepertoire ten gehore. In 2009 breekt Kahn met deze traditie en komt ze naar Rotterdam in het gezelschap van het George Duke Trio, waar ze zich presenteerde als een jazzvocaliste. In 2010 wint Chaka Kahn in Nederland de Jazz Oeuvreprijs. Een jaar later kreeg ze een ster op de beroemde Hollywood Walk of Fame.
Vandaag viert Sly Stewart zijn 78e verjaardag. Sylvester, zoals zijn echte voornaam luidt, maakte deel uit van Sly & The Family Stone. De funk, soul & rockband werd in 1967 opgericht. Behalve Sly bestond de band uit Rosie Stone (piano), Cynthia Robinson (trompet), Jerry Martini (saxofoon), Freddie Stone (gitaar), Larry Graham (bas) en Greg Errico (drums). Al op 4-jarige leeftijd is hij op drums te horen op een plaat, die hij met zijn familie opnam. (1948) Als tiener zong hij bij The Vicanes. In de sixties werkte Sly bij een radiostation in San Francisco.
In 1966 richtte hij Sly & The Family Stone op. De broers Sly en zanger/gitarist Freddie Stone hadden toen hun twee bands, genaamd Sly & the Stoners en Freddie & the Stone Souls, bij elkaar gevoegd. De groep debuteerde op een klein label met “I ain’t got nobody”. Daarna lukte het Sly & The Family Stone een contract tekenen met het grote platenlabel Epic.
Niet heel veel later, in 1968, brak Sly & The Family Stone door in Amerika met ‘Dance to the music’. Het werd een top tien hit in Amerika. Met ‘Everyday people’ (1969) had de band zelfs een nummer 1 hit te pakken in Amerika. Hun album ‘Stand!’ werd een groot commercieel succes en veranderde de zwarte muziek. Sly & The Family Stone mengde verschillende muziekstijlen, zoals soul en doo-wop tot een nieuw geluid. Er werden miljoenen exemplaren van deze plaat verkocht.
Na het optreden van Sly & The Family Stone op het beroemde Woodstock Festival had de band veel succes met de single ‘Thank you’ / ‘Everybody is a star’, maar de populariteit van Sly & The Family Stone liep averij op toen Sly Stone steeds meer optredens begon te missen. Hits waren er nog wel, zoals ‘Family affair’, hun enige hit in de Veronica Top Veertig.
Drugsgebruik en het botsen van verschillende karakters zorgden er voor dat de band langzaam uit elkaar begon te vallen. Personeelswisselingen waren het gevolg. De band kreeg meer en meer een slechte naam door niet op te komen dagen bij concerten, wat ervoor zorgde dat ze steeds minder vaak geboekt werden. Na een desastreus verlopen verplichting in de New Yorkse Radio City Music Hall, viel de band in januari 1975 volledig uit elkaar.
Sly Stone ging daarna verder met het opnemen van solo-albums, die op een na ook onder de naam ‘Sly & the Family Stone’ werden uitgebracht. Tevens bleef hij toeren onder deze naam van 1975 tot 1987, toen hij werd gearresteerd en veroordeeld in verband met cocaïnegebruik. In 1993 werd de band bijgezet in de Rock and Roll Hall of Fame.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 10 mei 1982 viel de keuze van Frits Spits op Cheri met ‘Murphy’s Law’. Dit liedje werd geschreven door Geraldine Hunt en Daniel Joseph en mede geproduceerd door Freddie James. Die kennen we nog van zijn hit ‘Get up and boogie’ uit 1979. Met ‘Murphy`s law scoorde het Amerikaanse/ Canadese tweetal een nummer 1 hit in de Billboard Hot Dance Club Play Chart. In Nederland bleef de disco track steken in de Tipparade. Daarna maakte Cheri nog drie singles, maar hits werden dat niet meer.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 2 november 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Controversy’ van Prince.
Prince stond bekend als een zeer productieve workaholic en een vernieuwer in de popmuziek. Hij verkocht bij leven meer dan honderdvijftig miljoen singles en albums, won zeven Grammy Awards, een Oscar voor het lied ‘Purple Rain’ en een Golden Globe. Met zijn tweede album ‘Prince’ brak hij in 1979 door in Amerika. Het nummer ‘I Wanna Be Your Lover’ werd zijn eerste Amerikaanse hit en bereikte de 11e plaats.
Op zijn derde album ‘Dirty Mind’ verwierf Prince een grote schare nieuwe fans, omdat hij zijn sound drastisch had gewijzigd in een soort mengelmoes van funk en new wave, met seksueel getinte teksten. De eerste tekenen van een commerciële doorbraak in Europa kwamen met het album ‘Controversy’, dat uitkwam in oktober 1981. Het thema seks blijft duidelijk aanwezig, maar ook onderwerpen als politiek en religie krijgen meer aandacht. Met de single ‘Controversy’ scoorde Prince zijn eerste hit in de Nederlandse Top Veertig; de eerste van een lange rij aan successen. De single behaalde de 27e positie. ‘Controversy’ gaat over de speculaties over Prince uit die tijd, zoals zijn seksualiteit, geslacht, religie en raciale achtergrond, en hoe de zanger al die nieuwsgierigheid naar hem maar niet kon begrijpen.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 20 april 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Intuition’ van Linx. Het nummer van de Britse funkband was afkomstig van hun debuutalbum, waar eerder al ‘You`re lying’ van werd uitgebracht.
Linx werd opgericht door David Grant en Peter Martin, die samen werkten in een muziekzaak. De band bestond verder uit Bob Carter (keyboards), Andy Duncan (drums), Canute Edwards (gitaar) en Junior Giscombe (backing vocals). Aanvankelijk werden er van hun debuut single ‘You`re lying’ maar 1000 singles geperst. De track werd opgepikt door DJ Greg Edwards van Capital Radio en al snel werd het nummer populair in de disco`s. Daar bleef het niet bij: label Chrysalis Records nam Linx onder zijn hoede. Het resultaat was, dat het nummer een behoorlijke hit werd. ‘Intuition’ deed het nog een stuk beter in Engeland. Het bereikte de 7e plaats en werd bekroond met zilver. In Nederland stond Linx 7 weken genoteerd in de Tipparade met ‘Intuition’.
Changin’ Times (1974) van soulmuzikant Ike White was het eerste commerciële album ooit, opgenomen in een Amerikaanse gevangenis. Het album wordt gezien als een verloren klassieker binnen de soul en funk. Met nooit eerder gezien beeldmateriaal brengt regisseur Dan Vernon de reis van White in kaart, van gevangenis tot het leven als vrij man en wat daarna volgde.
Ike White groeit op in Chicago. Op jonge leeftijd komt hij vast te zitten in de beruchte San Quentin gevangenis met een levenslange gevangenisstraf voor de moord op een winkelmedewerker. Wanneer White vastzit begint hij te spelen in een gevangenisband. Als de legendarische producer Jerry Goldstein de gevangenis bezoekt ziet hij in Ike White de volgende Jimi Hendrix. Ze nemen het soulalbum Changin’ Times op. Het succes van dit album leidt tot een enorme campagne om zijn straf te verminderen. White wordt vrijgelaten, maar dan verdwijnt hij.
Regisseur Dan Vernon gaat op zoek naar White. Wie is hij en waar houdt hij zich verborgen? In deze documentaire combineert Vernon animatie- en archiefbeelden van White om deze complexe en getalenteerde man te begrijpen en in zijn huid te kruipen. Te zien op woensdag 1 april, NPO 2, VPRO om 22.55 uur
