Op 26 januari, maar dan in 1974, komt The Electric Light Orchestra binnen in de Veronica Top 40 met ‘Show down’. Jeff Lynne schreef dit nummer in zijn ouderlijk huis, in de woonkamer. Aanvankelijk had de song als werk titel ‘Bev’s Trousers No. 7’. In Amerika stond het nummer op hun album ‘On the third day”. Om de Britten in 1973 tegemoet te komen, werd het nummer gebombardeerd tot titeltrack van het eerste verzamelalbum van ELO, zoals we de band ook kennen, maar dat was wel een jaar later.
De Britse groep werd in 1971 opgericht door Roy Wood, Jeff Lynne en Bev Bevan en kwam voort uit de sixties band The Move. In 1973 behaalden ze voor het eerst de Nederlandse hitparades met de singel ‘Roll over Beethoven’, geschreven door Chuck Berry. ‘Showdown’ was daarvan de opvolger. John Lennon kon het nummer zeer waarderen; hij vond ELO feitelijk de rechtmatige opvolger van The Beatles.
Wood was toen al vertrokken bij de ELO; dat deed hij kort na het verschijnen van het debuutalbum in 1971. Hierna werd Lynne de onbetwiste leider van de groep. Lynne was niet alleen de schrijver van ‘Showdown’, hij produceerde het ook. Het nummer werd opgenomen in de AIR studio`s in Londen, in het voorjaar van 1973. Wie de vrouwelijke backing vocals verzorgt op ‘Showdown’ is nog altijd een mysterie. Het zou goed mogelijk zijn dat het met enkele studio truckjes Jeff Lynne himself was. ‘Showdown’ bereikte de 28e plaats in de Veronica Top 40. Daar schrik je van.. . .
Op 25 januari, maar dan in 1986, komt ‘It’s Alright (Baby’s Coming Back)’ van Eurythmics binnen in de Nederlandse Top 40. Het nummer werd geschreven en geproduceerd door de twee bandleden Annie Lennox en Dave Stewart. Het stond op hun vierde studio album ‘Be Yourself Tonight’. Op deze plaat introduceerden Stewart en Lennox hardere rock en R&B invloeden in hun electronische sound. Ook zijn drie gastbijdragen te horen van Aretha Franklin (“Sisters Are Doin’ It For Themselves”), Stevie Wonder (die harmonica speelt op de nummer 1 hit “There Must Be An Angel (Playing With My Heart)”) en Elvis Costello wiens stem samen met die van Lennox te horen is op “Adrian”. Het album werd een groot commercieel succes en werd zowel in Amerika als Engeland bekroond met platina. De singel ‘It’s allright’ kwam echter niet verder dan nummer 20 in de Nederlandse Top 40.
Vandaag openen we de Kluis van de Flops voor Emerson, Lake and Palmer (ELP) met ‘Fanfare fort he common man’. Keith Emerson schreef het arrangement van dit nummer, dat oorspronkelijk in 1942 was geschreven door Aaron Copland. De song was te vinden op de ELP LP ’Works, volume I’. Het trio had eerder Copland’s “Hoedown” aangepast voor het Trilogy-album in 1972. De singel ‘Famfare fort he common man’ werd uitgeroepen tot Paradeplaat van de TROS in 1977. De radio edit duurde nog geen drie minuten, maar op het ‘Works, volume 1’ album maar liefst meer dan 9 minuten.
Greg Lake, die ook de producer van ‘Fanfare fort he common man’ was, memoreert: “It was just wonderful how it came about: We were recording in Montreux, Switzerland, in 1976, and Keith was playing it as a piece of classical music. I played this shuffle bass line behind him and all of a sudden it started to connect. Then Carl came in and we three started to play it. Luckily, the engineer had a two-track running, and that is what’s on the record – the first time we played through the piece.” Het nummer stond vier weken in de Tipparade genoteerd. In Engeland was het echter een groot commercieel succes en bereikte daar de 2e plaats in de Britse charts.
Hitzound primeur van Emma Heesters! De zangeres zegt sorry in nieuwe powerballad ‘Haat Me’. “Wil dat je naar je vrienden luistert, mij blokkeert en nooit meer thuis komt”. Een stukje lyrics dat er niet om liegt uit de nieuwe singel ‘Haat Me’, die Emma Heesters vrijdag 19 januari uitbrengt. ‘Haat Me’ gaat over een stukgelopen relatie en het erkennen van je eigen aandeel daarin, legt Emma ons uit. “Het is niet makkelijk te erkennen dat jijzelf een fout hebt begaan en om daar excuses voor te maken. Toch is dat nodig om dingen een goed plekje te geven.”
Emma Heesters die miljoenen volgers heeft op haar social mediakanalen, waaronder bijna 6 miljoen op YouTube, schittert deze weken elke vrijdagavond op het podium van RTL-programma Stars on Stage.
Vandaag viert Jeff Lynne zijn 76e verjaardag. Gefeliciteerd! Jeff is de Britse singer-songwriter, componist, arrangeur, zanger, multi-instrumentalist en producer die vooral bekend is als frontman van Electric Light Orchestra (ELO) en later ook als bandlid van Traveling Wilburys. Lynne experimenteerde al op jonge leeftijd met muziek met behulp van een akoestische gitaar die zijn vader voor hem kocht. Toen hij zestien was vormde hij met enkele vrienden in zijn woonplaats Birmingham een groep die zich The Rockin’ Hellcats noemde.
Samen met Roy Wood en Bev Bevan richtte Lynne in oktober 1970 de band Electric Light Orchestra op. Met als doel symfonische popmuziek te spelen met onder meer klassieke instrumenten als hobo, hoorn, cello en viool. Op het eerste album was Wood, naast Lynne, nog één van de voormannen van de band. Wood verliet de band kort na het verschijnen van het debuutalbum in 1971. Hij formeerde vervolgens de band Wizzard. Hierna werd Lynne de onbetwiste leider van de ELO.
Van 1973 tot 1985 had Jeff Lynne veel succes met het Electric Light Orchestra. Singels als “Showdown” (1973), “Can’t Get It Out of My Head” (1974), “Evil Woman” (1975), “Livin’ Thing” (1976), “Turn to Stone” (1977), “Sweet Talkin’ Woman”, “Mr. Blue Sky” (1978), “Don’t Bring Me Down” (1979), “Xanadu” (nummer 1 hit met Olivia Newton-John, 1980), “Hold On Tight (1981)” en “Rock ‘n’ Roll Is King (1983)” werden grote hits in de Nederlandse Top 40.
In 1982 werd in de Wisseloord Studio’s in Hilversum het ELO-dubbelalbum ‘Secret messages’ opgenomen. De opnamen verliepen echter gespannen: ruzie met bassist Kelly Groucutt over financiën en het artistiek monopolie van Lynne vormden het begin van het einde van ELO. In 1985 nam Lynne met Richard Tandy en Bev Bevan het laatste ELO-album ‘Balance of Power’ op, om van zijn contractuele verplichtingen af te zijn.
John Lennon noemde de ELO de “Sons of the Beatles”. Ringo Starr en George Harrison werkten op enkele ELO albums mee.
Behalve Jeff Lynne, maakte ook George Harrison na de ELO, deel uit van de Travelin’ Wilburys. Deze gelegenheidsband bestond naast Jeff en George uit Roy Orbison, Tom Petty en Bob Dylan. De samenwerking ontstond toen Harrison zijn vrienden Lynne en Orbison uitnodigde om mee te werken aan de B-kant voor zijn singel ‘This is Love’. Eén van de meest bekende songs werd ‘Handle with care’(1988). Enkele jaren geleden kwam ELO terug in een nieuwe gedaante: namelijk als Jeff Lynne’s E.L.O. ‘From out of nowhere’ (2019) is hun laatste album.
Op 13 december, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Do you feel my love’ van Eddy Grant. Hij schreef het nummer voor zijn album Can’t Get Enough uit 1981. De LP bracht Grant uit op zijn eigen label Ice Records. Zijn eerste successen vierde hij met The Equals, die hij in 1965 oprichtte. ‘Baby come back’ was één van hun grootste successen. In 1970 richtte Grant zijn eigen productiemaatschappij op, Torpedo. Niet veel later, in 1971, kreeg hij op 23-jarige leeftijd een hartaanval en een ingeklapte long als gevolg van zijn overvolle agenda. Eddy Grant verliet daarop the Equals en verkocht Torpedo.
De volgende jaren hield hij zich vooral bezig met het produceren van werk van andere artiesten. Zelf bracht hij in 1979 de singel ‘Living on the frontline’ uit, een hit in het club-circuit. Meer succes had hij met de single My turn to love you’, zijn eerste hit in de Nederlandse Top 40 als Eddy Grant. Met de opvolger ‘Do you feel my love’ sleepte hij een Alarmschijf binnen en behaalde er de 12e plaats mee in de Nederlandse Top 40.
Terug naar 5 oktober, maar dan in 1978! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Kiss you all over’ van Exile. Het nummer werd geschreven door de succesvolle songwriters Mike Chapman en Nicky Chinn. De twee mannen schreven eerder o.a. ook voor Sweet, Mud, Suzie Quatro en Smokie. Het zwoele nummer stond op de LP ‘Mixed emotions’. Chapman, die in 1975 van Engeland naar Amerika was verhuisd, legt uit: “It’s a very unusual song and is very much about what music in the US is all about in 1978. It’s MOR (Middle Of the Road) soft rock, slightly disco though not pure disco, and has a sensuous lyric line that Americans love. Americans are big lyric listeners and listen to every word.”
Voor Exile had Chapman eerder ‘Try it on’ geschreven, wat een klein hitje werd in de Billboard Hot 100. Met ‘Kiss you all over’ had de groep een enorme hit te pakken. Deze singel bereikte de eerste plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100. In de Nederlandse Top 40 behaalde Exile de 4e plaats. ‘Kiss you all over’ is ook meerdere malen gecoverd: in Nederland is de versie van No Mercy (1997) één van de meest bekende uitvoeringen. Exile zou later ook nog succesvol zijn met ‘How could this go wrong’ en ‘Heart and soul’.
Misschien heb je ’m al gezien: de nieuwe commercial van de bekende hoor specialist Schoonenberg. In deze kerst reclame volgen we een vader en dochter op verschillende momenten in hun leven. De dochter is sinds haar geboorte slechthorend, maar dankzij haar hoortoestel is ze van jongs af aan verbonden met de buitenwereld en met anderen. Een belangrijke rol in de commercial is weggelegd voor de wereldberoemde hit van Elton John ‘Your Song’. De Britse zanger gaf hier persoonlijke toestemming voor aan de Nederlandse hoor specialist. Het nummer is voor de gelegenheid ingezongen door Ruben Hein en Plume (Pleun Bierbooms, winnares The Voice 2017). Zij hebben het nummer ook uitgebracht. Je vindt het op de playlist Brand New.
‘Your song’ van Elton John werd uitgebracht in 1971. Het nummer was afkomstig van zijn (tweede) titelloze album, die aanvankelijk leek te floppen in Amerika. Het werd in mei 1970 uitgebracht, maar pas na een half jaar na de release bereikt de Britse singer-songwriter de albumlijst van Billboard. Uiteindelijk bereikt Elton er een 4e plaats mee in de Billboard Album Chart. Op deze plaat stonden twee hits: ‘Border song’ en ‘Your Song’.
Op ‘Your song’ begeleidde Elton zichzelf op piano. De zanger schreef de muziek voor ‘Your song’ en Bernie Taupin leverde de tekst, die trouwens al in 1967 werd geschreven. Taupin was toentertijd slechts zeventien lentes jong. “Ik schreef de tekst in een snel tempo aan de keukentafel van Eltons moeder in haar appartement in Londen. Als ik het me goed herinner op een bijzonder grimmig stukje papier”, aldus Taupin tegenover een journalist van The Independent. “Het papier had zelfs theevlekken.” De officiële lyrics schreef Taupin later pas tijdens het eten van een ontbijtje. Op dezelfde dag schreef ook Elton de muziek. Toen ze samen kwamen wisten ze het gelijk zeker: “Dit is het.” De singel bereikte de 10e plaats in de Veronica Top 40.
Op 15 november, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘The time is now’ van The Children of the World, Ellen Foley & Jimmy Hall. Het nummer werd geschreven door Kenny Young en Brian Pugh en was afkomstig van het album met dezelfde titel: ‘The time is now’. Het ging om een singel voor het goede doel: UNICEF. De actie was gericht tegen armoede, honger, ziekte en analfabetisme. Naast Ellen Foley en Jimmy Hall werkte o.a. Charlie Daniels, Andy Williams en Bobby Goldsboro mee. De singel bereikte de 19e plaats in de Nederlandse Top 40.
Op 1 november, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Driving my life away’ van Eddie Rabbit. De zanger schreef het nummer samen met David Malloy en Even Stevens voor het album ‘Horizon’. Het nummer geeft een kijkje in het leven van een vrachtwagenchauffeur en de lange tijd die hij buitenshuis doorbrengt. Hoewel Rabbitt vooral succesvol was als country zanger, werd ‘Drivin’ My Life Away’ meer een crossover song. Het nummer bereikte de 1e plaats in de Billboard Country Hot 100, maar ook in de reguliere Billboard Hot 100 deed het nummer het goed met een nummer 5 notering. Er werden meer dan een half miljoen singels verkocht van ‘Drivin’ my life away’. Daar stak het succes in Nederland nogal schril mee af. Hier bereikte de singel de 27e plaats in de Nederlandse Top 40.
