Op 30 oktober, maar dan in 1965, komt Boudewijn de Groot binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Een Meisje Van Zestien’. Een jaartje eerder deed Boudewijn mee aan de talentenjacht Nieuwe Oogst. Hij moest het afleggen tegen Andre van Duin. Maar datzelfde jaar sleept Boudewijn de Groot wel een platencontract binnen. Deels dankzij NTS nieuwslezer Ed Lautenslager, die veel in hem zag en ging lobbyen bij het platenlabel Philips. De eerste single ‘Strand’ haalt het niet, maar ‘Een meisje van zestien’, in 1965, wél! Aanvankelijk leek het een heel klein hitje te worden, want al na 1 week verdween het nummer weer. Maar op 27 november komt het nummer, origineel van Charles Aznavour en Roger Chauvigny (‘Une Enfant’) opnieuw binnen en bereikt dan alsnog een 23e plaats. Het is de eerste van zijn vele hits, die bijna allemaal zijn uitgegroeid tot classics. Boudewijn schrijft samen met Lenneart Nijgh dat ‘Een Meisje Van 16’, maar later o.a. ook het protestnummer ‘Welterusten Mijnheer de President’.
Het werden twee van de grote hits in de Nederlandse Top Veertig, die Boudewijn de Groot op zijn naam heeft gebracht. Oorspronkelijk is ‘Meisje van zestien’ een chanson van Charles Aznavour (Une enfant), dat door Lennaert Nijgh wordt vertaald. Vertaling en arrangement zijn echter gebaseerd op de versie van de Engelse zanger Noel Harrison, die het nummer van Aznavour uitbracht onder de titel A Young Girl (of 16) in een vertaling van Oscar Brown Jr.. Deze versie werd ook gezongen door het zangduo Peter & Gordon. Op de B-kant prijkte ‘De eeuwige soldaat’, ook al een vertaling, van het protestlied Universal Soldier, van Buffy Sainte-Marie, dat bekend was geworden in de versie van Donovan.
