Vandaag viert Beck zijn 51e verjaardag. Gefeliciteerd! Als muzikale duizendpoot weet hij vele stijlen, zoals popmuziek, folk, hiphop, lo-fi, psychedelia, country, blues, rock en jazz, te combineren en is sinds de jaren negentig één van de bekendste artiesten van de alternatieve muziekscene. Beck komt uit een creatieve familie. Zijn Canadese vader David Campbell, die het gezin vroeg verliet, waardoor Beck de familienaam Hansen van zijn moeder aannam, was dirigent en componist, en zijn moeder, Bibbe Hansen participeerde in projecten van Andy Warhols Factory. Zijn grootvader Al Hansen heeft met Yoko Ono gewerkt.

Beck stopte vroegtijdig met school om als straatartiest akoestische blues en folk te spelen. Ook schreef hij poëzie. In 1989 verhuisde hij voor korte tijd naar New York waar hij zich aansloot bij de even kortstondige antifolkbeweging. Begin jaren 90 keerde hij terug naar Los Angeles. In 1991 werd hij ontdekt door Tom Rothrock en Rob Schnapf, die met hem enkele folknummers met hiphop-beats opnamen. Hieruit resulteerde ook de single ‘Loser’, dat later Becks grootste hit zou worden. De nummers werden opgepikt door platenmaatschappij Geffen Records, die het album Mellow gold in 1994 uitbracht. De heruitgave van ‘Loser’ besteeg in 1994 hitlijsten over de hele wereld.

In 1996 volgde ‘Odelay’, dat ook een commercieel succes werd. Wereldwijd werden twintig miljoen exemplaren verkocht, en Beck scoorde weer een hit met “Devil’s haircut”.  Het met folk doordrenkte ‘Morning phase’ uit 2014 werd verkozen tot Album van het Jaar bij de 57e Grammy Awards. Zijn dertiende studio album, ‘Colors’ uit 2017, viel ook in de prijzen: het werd uitgeroepen tot ‘Best Alternative Album’ en ‘Best Engineered Album’ bij de 61e Grammy Awards.  Naast zijn eigen werk heeft Beck samenwerkingen met onder meer Air, Bat For Lashes, Björk en David Bowie op zijn naam staan. In 2019 kwam zijn laatste album ‘Hyperspace’ uit.

 
Translate »
Share This