Credits: Markfan, Wikipedia
Vandaag openen we de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022. Alle platen checken? Op naar de Spotify playlist!
Als we vandaag de Kluis van de Flops openen, duikt deze Franstalige single op: ‘C’est ma vie’. Het is geschreven en uitgebracht door Adamo. Het nummer van de Belgische zanger verscheen op zijn album ‘Jusqu’à l’amour’ uit 1975. Het wass de laatste single van de zanger die internationaal een hit(je) werd; al kwam het in Nederland niet verder dan de 18e plaats in de Tipparade. Dan te bedenken dat Salvatore Adamo nog in 1964 wereldwijd de best verkopende artiest was na The Beatles! In dat jaar bracht hij ook zijn grote succesnummer ‘Vous permettez, monsieur’ uit, dat een nummer 1 hit werd in Nederland. Ook ‘Tombe la neige’, ‘Quand les roses’, ‘Dolce Paola’ en ‘Les filles du bord de mer’ waren zeer succesvol.
In het Nederlands vertaald betekent ‘C’est ma vie’ zoveel als “Het is mijn leven”. In 1981 zette André Hazes een Nederlandstalige cover op zijn album ‘Gewoon André’ onder de titel ‘Het laatste rondje’. Maar misschien ken jij het beter als ‘Het is tijd’ of ‘Het laatste rondje’. Het nummer werd ook veel in de kroeg gedraaid, vlak voor sluitingstijd. In 2007 werd de versie van Hazes uitgeroepen tot het nummer dat het meest gedraaid werd in de horeca. De uitvoering van Andre werd nooit uitgebracht op single, maar stond in 1984 wel op de B-kant van een heruitgave van “‘n Vriend” en in 1987 op de B-kant van een heruitgave van “Een beetje verliefd”. De originele uitvoering ‘C’est ma vie’ van Adamo stond drie jaar lang in de Top 2000 van Radio 2. Tegenwoordig is de versie van Hazes juist in deze lijst te vinden.
