Credits : Jive
📀 Kluis van de Flops : A Flock of Seagulls
Soms is een liedje zó mooi dat je je afvraagt: hoe kon dit géén hit worden?Vandaag openen we wederom de Kluis van de Flops! De Britse new wave-band A Flock of Seagulls scoorde wereldwijd met ‘I Ran (So Far Away)’ – behalve in Nederland. Terwijl het nummer in 1982 een top 10-hit werd in Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland, bleef het in ons land steken in de Tipparade, waar het vier weken vertoefde zonder de Top 40 te halen. En dat ondanks de hypnotiserende synths, galmende gitaarlijntjes en een frontman met een wel heel extravagant kapsel.
In 1979 richtte Mike Score, de man met het buitenaardse kapsel, samen met zijn broer Ali en bassist Frank Maudsley de band A Flock of Seagulls op. Na een stroef begin met debuutsingle ‘It’s Not Me Talking’ op het Cocteau-label, brak de band in 1981 voorzichtig door met ‘Telecommunication’. Dankzij producer Mike Howlett tekenden ze bij Jive Records en verscheen hun eerste album, simpelweg A Flock of Seagulls genoemd.
‘I Ran’ verscheen als single van het debuutalbum A Flock of Seagulls, geproduceerd door Mike Howlett. Een debuut, dat hen in Amerika een gouden plaat opleverde! De band bestond toen uit Mike Score, Ali Score, Frank Maudsley en Paul Reynolds. De inspiratie voor de spacey tekst kwam deels van een poster van een vliegende schotel en deels van een band die ze zagen optreden in Eric’s Club in Liverpool.
De videoclip – waarin de band ronddwaalt in een kamer vol spiegels en zilverfolie – kreeg in de VS stevige MTV-rotatie en stuwde de single richting succes. Zanger Mike Score noemde het achteraf “gewoon een beetje opvallen voor de camera”, maar het werkte.
Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved
