Terug naar 24 mei, maar dan in 1979! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Dance away’ van Roxy Music. Het nummer schreef Bryan Ferry eigenlijk voor zijn solo album ‘In your mind’ (1977). Dat haalde de plaat niet en er was ook geen ruimte voor op zijn volgende solo plaat ‘The bride stripped bare’. Hoe was dat mogelijk? Uiteindelijk belandde het nummer gelukkig op het album ‘Manifesto’ van Roxy Music. Het was hun eerste plaat sinds vier jaar. Op de LP waren o.a. ok de singels ‘Trash’ en ‘Angel eyes’ te vinden.
De voormalige Paradeplaat ‘Dance Away’ groeide uit tot een wereldwijde hit. Het nummer bereikte de 2e plaats in Engeland en in Ierland zelfs op nummer 1. In de Nederlandse Top 40 behaalde Roxy Music een verdienstelijke 6e positie met ‘Dance away’.
Op 25 juli, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Hold on Tight’ van Electric Light Orchestra uit 1981. Het nummer werd geschreven door frontman Jeff Lynne en was afkomstig van hun negende studioalbum ‘Time’. Bijzonder: ‘Hold On Tight’ is het eerste nummer van ELO zonder strijkinstrumenten, toch wel een van de belangrijkste onderdelen van hun orkestrale muziek. Het album gaat over een man die in het jaar 2095 belandt en niet meer terug kan. ‘Hold On Tight’ speelde zich af tijdens zijn terugreis naar 1981. De hoofdpersoon in het nummer was geïnspireerd en wist nu dat alles wat hij nodig had, thuis was te vinden.
‘Hold on tight’ werd de eerste singel van de LP ‘Time’ en was meteen een hit. In Amerika bereikte de singel de 10e plaats; in Engeland stond ELO op nummer 4. In de Nederlandse Top 40 bereikte ‘Hold on tight’ de 5e plaats.
Terug naar 9 april, maar dan in 1983! Op deze dag kwam Bonnie Tyler met ‘Total Eclipse of the Heart’ binnen in de Nederlandse Top 40. Dit bombastische nummer werd geschreven door Jim Steinman. Deze veelzijdige songwriter en producer was ook verantwoordelijk voor Meatloaf`s album ‘Bad out of hell’. Pikant genoeg deed Steinman destijds zichzelf concurrentie aan in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Want Bonnie Tyler hield vier weken ‘Making Love Out Of Nothing At All’ van de Amerikaanse top positie. Dit nummer werd gezongen door Air Supply en was geschreven door diezelfde Jim Steinman. Hij was o.a. ook verantwoordelijk voor het succes van Meat Loaf’s ‘I’d Do Anything for Love (But I Won’t Do That)’, the Sisters of Mercy’s ‘This Corrosion’, Barry Manilow’s ‘Read ‘Em and Weep’, Celine Dion’s ‘It’s All Coming Back to Me Now’ en Boyzone’s ‘No Matter What’.
Steinman had het nummer ‘Total Eclipse of the Heart’ in eerste instantie niet geschreven voor Bonnie. Hij bood het eerst aan Meat Loaf aan voor zijn ‘Midnight at the Lost and Found album. De platenmaatschappij van Meat Loaf weigerde Steinman echter voor het materiaal te betalen, dus vloog ‘Total eclipse of the heart’ aan de neus van Meat Loaf voorbij.
Bonnie had erg veel succes met het nummer. Niet alleen in Amerika stond ze bovenaan, maar ook behaalde ze de eerste plaats in o.a. Engeland, Ierland, Canada, Australië en Nieuw Zeeland. Nee, dan ons land! In Nederland bereikte deze classic niet meer dan een armzalige 24e plaats in de Nederlandse Top 40. Aan Frits Spits had het niet gelegen; hij maakte er een Steunplaat van. Pas jaren later groeide het besef in Nederland dat ‘Total eclipse of the heart’ van Bonnie Tyler een ware classic was.
Terug naar 9 april, maar dan in 1966! Op deze dag komt Boudewijn de Groot binnen in de Veronica Top 40 met ‘Welterusten, meneer de president’. De tekst van het nummer was geschreven door Lennaert Nijgh. De muziek van de protestsong werd geschreven door Boudewijn de Groot, die het nummer ook zong. ‘Welterusten meneer de president’ was in de sixties echter een aanval op de toenmalige politiek van Lyndon B. Johnson, president van Amerika. Hij was de man achter de bloederige Vietnam oorlog. Het was Boudewijn, die Lenneart Nijgh vroeg om een liedje over dit onderwerp: “Je moet iets doen met de oorlog in Vietnam”. De Groot was opvallend vroeg met zijn maatschappij kritische visie, want grootschalige protesten van zowel artiesten als burgers kwam pas eind jaren zestig op gang. Het was in het prille begin van een grote hippie-beweging, aangevoerd door protestzangers als Bob Dylan.
O.a. door dit nummer kreeg Boudewijn al snel het predicaat ‘protestzanger’ opgeplakt. Daar was hij niet echt blij mee. Hij zag zichzelf niet als zanger van protestliedjes. Toch is deze beeldvorming niet geheel vreemd, want Boudewijn bracht ook kritische liedjes als ‘De eeuwige soldaat’, ‘Er komen andere tijden’ (cover van Bob Dylan) en ‘Apocalyps’ uit. Het nummer ‘Welterusten Meneer de President’ stond op zijn debuut ‘Boudewijn de Groot’. Op deze LP staat o.a. ook de hitsingel ‘Meisje van 16’ en ‘Het geluid van stilte’(cover van ‘The Sound of silence’, Simon & Garfunkel) en ‘Een respectabel man’ (cover van The Kinks, herschreven door Boudewijn en Hans van Hemert). Volgens Het Parool was het album “een sensatie: Een serie prachtig gezongen liedjes, voortreffelijk begeleid door het orkest van Frans de Kok, met een paar opvallend goede teksten, waaraan de vele prutsers in dit vak eens een voorbeeld zouden moeten nemen”. De singel ‘Welterusten meneer de president’ bereikte in de Veronica Top 40 de 9e plaats.
De Amerikaanse zanger Clarence ‘Frogman’ Henry is overleden op 7 april. Zijn bijnaam “Frogman” dankte hij aan de kikkergeluiden die hij op zijn eerste singel ‘Ain’t got no home’ maakte. In Nederland en vele andere landen was hij het meest succesvol met zijn singel (I don’t know why) ‘But I do’. In Amerika en Engeland stond hij met het nummer respectievelijk op nummer 4 en nummer 3.
Henry begon op zijn achtste met het volgen van pianolessen. Tijdens zijn tijd op de middelbare school ontwikkelde hij zelfstandig zijn pianospel. Zijn grootste voorbeelden was Fats Domino. In 1952 vroeg zijn muziekdocent of hij wilde meespelen in het schoolbandje Bobby Mitchell & the Toppers. Daar speelde hij zowel piano als trombone. In 1956 brak Henry landelijk door met zijn singel ‘Ain’t got no home’. In dat nummer zong hij met drie stemmen: zijn eigen stem, een meisjesstem en een heel lage stem. Aan die lage stem die klonk als een kikker, hield hij de bijnaam Frogman over. In de Billboard Hot 100 bereikte hij in 1957 de twintigste plaats. De singels die volgden, worden echter geen hits.
Maar in 1961 beleefde Henry een comeback door de singel (I don’t know why I love you) ‘But I do’. Behalve in Amerika en Engeland was het nummer ook in Nederland succesvol. Niet in de Veronica Top 40, want die bestond nog niet, maar in de maandelijkse hitlijst van Muziek Expres. Veel mensen dachten bij het horen van ‘But I do’ dat het werd gezongen door een blanke zanger. Dat idee werd versterkt, doordat op het album ‘You always hurt the one you love’ een blanke man afgebeeld. De afgebeelde man was zijn producer Leonard Chess.
Ook de opvolger ‘You always hurt the one you love’, een oude hit van The Mills Brothers, was in Amerika en Engeland succesvol. Daarna volgden nog drie kleine hitjes: Lonely street, On bended knees en A little too much. Hoewel zijn landelijk succes daarna afnam, bleef hij jarenlang in clubs in New Orleans spelen. Daarnaast stond hij achttien keer in het voorprogramma van The Beatles, tijdens hun tournee door Amerika en Canada. In 1983 ging Henry voor zes maanden naar Engeland, waar hij een album opnam. Op die plaat stond de singel ‘That old piano’, dat in Nederland opvallend genoeg de tipparade haalde. Henry werd 87 jaar.
Vandaag openen we de Kluis van de Flops voor de Edgar Winter Group met ‘Free ride’ uit 1972. Het nummer werd geschreven door Dan Hartman, die later zelf als zanger succesvol zou worden met hits als ‘Relight my fire’. Maar toen hij het nummer schreef, speelde hij in de band van Edgar Winter op percussie en gitaar. De rock track van de Edgar Winter Group was te vinden op hun LP ‘They Only Come Out at Night’. Daar stond o.a. ook hun instrumentale nummer ‘Frankenstein’ op. Het nummer haalde de 14 plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100 en bereikte in Canada de top tien. In Nederland stond ‘Free ride’ zowel in 1972 als in 1973 in de Tipparade. De singel voegen we vandaag toe in de playlist van de Kluis van de Flops. Tenslotte is ‘Free ride’ uitgegroeid tot een rock classic! Frontman Edgar Winter is nog actief als muzikant, en compneert als lid van de Scientology kerk nog steeds instrumentale stukken.
Hitzound geeft een alfabetisch overzicht van de meest succesvolle Nederpop acts. Met de meest populaire Nederlandse zangers, zangeressen, bands en rappers vanaf 1965 tot nu. We vervolgen het Nederpop hit ABC archief na Armand met:
Amin van Buuren
In het Nederpop Hit ABC Dossier werpen we vandaag de spotlights op Armin van Buuren. Hij wordt gezien als een van de meest succesvolle Nederlandse DJ’s. En niet alleen in Nederland! Zo werd Armin al vijf keer uitgeroepen tot beste DJ van de wereld door DJ Mag. Hij werd geïnspireerd door Ben Liebrand en was amper veertien jaar, toen hij voor het eerst muziek begon te maken. Armin zond ook een demo van zijn productie naar zijn idool. Liebrand was zeer enthousiast was over de jonge Van Buuren. Mede hierdoor leerde Liebrand Van Buuren hoe een muziekstuk te produceren en te mixen. Van Buurens passie voor mixen bleef groeien. Zijn eerste baantje als dj had hij in de discotheek ‘Nexus’, in het derde jaar van zijn rechtenstudie in Leiden.
Hij begon onder verschillende pseudoniemen singels uit te brengen. Met de naam Armin is het in 1997 raak met zijn track ‘Blue fear’, dat een hitje wordt in Engeland. Hij maakte in 2000 succesvolle remixes voor Wamdue Project’s ‘King Of My Castle’, Gouryella’s ‘Walhalla’ en Madison Avenue’s ‘Don’t Call Me Baby’. In 2000 haalt Armin voor het eerst de Tipparade met zijn singel ‘Communication’. Zijn eerste hit maakt hij een jaar later onder de naam Perpetuous Dreamer met ‘The sound of goodbye’.
Daarnaast begon hij met zijn eigen radioprogramma A State Of Trance, dat vanaf 2001 iedere week wordt uitgezonden via het internet, op Slam!FM (later Radio 538) en nog vele andere radiostations. Zijn eerste echte soloalbum ’76’ brengt Armin uit in 2003. Dat jaar haalt Armin de Nederlandse hitlijsten met het nummer ‘Yet Another Day’ met Ray Wilson (ex-Stiltskin en ex-Genesis).
Daarna verschijnen er aan de lopende band nieuwe albums van Armin van Buuren. Met album Imagine (2008), haalt zelfs een nummer 1-positie en werd met goud bekroond. Daar stond ook de singel ‘In And Out Of Love’ op. Het was een samenwerking tussen Armin en zangeres Sharon den Adel van Within Temptation. Daarmee behaalt van Buuren voor het eerst een top tien hit in de Nederlandse Top 40. In 2010 sleept hij een Gouden Harp in de wacht.
Op de dag van de troonwisseling, 30 april 2013, beleeft Armin een hoogtepunt in zijn carrière. Op de kop van het Java-eiland in Amsterdam draait hij voor de nieuwe koning en koningin. Hij treedt samen met het Koninklijk Concertgebouworkest op tijdens de koningsvaart in de avond. Dat jaar komt ook zijn album ‘Intense’ uit met de wereldwijde hit ‘This Is What It Feels Like’, samen met de Canadese singer en songwiter Trevor Guthrie. De singel behaalt de 3e plaats in de Nederlandse Top 40. Andere super hits zijn ‘Sunny days’ (2017 met Josh Cumbee), ‘Therapy’(2018 met James Newman) en ‘Hoe het danst’ (2019, met Marco Borsato en Davina Michelle) Dit wordt de Hit van het Jaar 2019. Met ‘Come around again’ met Billen Ted & JC Stewart scoorde hij in 2022 zijn laatste grote hit.
Meest succesvol in de Nederlandse Top 40:
01
HOE HET DANST (met M.Borsato & D.Michelle)
2019
30 wk. – 01
02
THIS IS WHAT IT FEELS LIKE (met G.Guthrie)
2013
26 wk – 03
03
THERAPY (met James Newman)
2018
25 wk – 04
04
SUNNY DAYS (met Josh Cumbee)
2017
26 wk – 04
05
ANOTHER YOU (met Mr.Probz)
2015
18 wk – 08
De meest gestreamde song van Armin van Buuren is ‘Blah blah blah’ met zo’n 510.000.000 streams. Dat is zo’n 140.000.000 streams meer dan ‘This is what it feels like’.
Terug naar 7 april, maar dan in 1990! Op deze dag kwam Madonna binnen in de Nationale Hitparade met ‘Vogue’. De zangeres schreef en produceerde het nummer met Shep Pettibone. Hij was één van haar vaste remixers: zo remixte hij ‘Into the groove’ en ‘True blue’. Deze samenwerking zou in 1992 uitmonden in een heel album: ‘Erotica’. De track ‘Vogue’ was de eerste singel van haar album ‘I’m Breathless’ (1990). Grappig genoeg was ‘Vogue’ aanvankelijk geschreven als B-kant voor ‘Keep it Together’, dat de laatste singel van het album ‘Like a Prayer’ zou worden. Madonna’s platenmaatschappij Warner vond het nummer echter te sterk om enkel als B-kant uit te brengen. Er werd besloten om het nummer ‘Vogue’ uit te brengen als nieuwe singel en het toe te voegen aan het album ‘I’m Breathless’.
Madonna schreef de tekst van ‘Vogue’ in het vliegtuig van New York naar Londen, en liet zich inspireren door de dansstijl die op dat moment opkwam in de gayclubs van New York: vogueing. Deze dansstijl is geïnspireerd door de poses van modellen in modetijdschriften als Vogue. Door het nummer ‘Vogue’ werd deze dansstijl bekendgemaakt bij het grote publiek en werd korte tijd een rage in clubs.
De video voor ‘Vogue’ werd geregisseerd door David Fincher, met wie Madonna al had samengewerkt voor de clips “Express yourself” en “Oh Father”. De sfeer van de video is gebaseerd op filmsterren uit de jaren 30 en’50, die in het nummer door Madonna worden genoemd. Voorbeelden hiervan zijn Greta Garbo, Marilyn Monroe, James Dean en Grace Kelly. In de clip is een belangrijke rol weggelegd voor de dansers van haar Blond Ambition Tour van 1990. Tijdens de opname van de clip waren de repetities voor die tour in volle gang. De singel werd een wereldwijd succes. Madonna behaalde zowel in Amerika als Engeland de 1e plaats. ‘Vogue’ bereikte de tweede plaats in de Nationale Hitparade.
Terug naar 17 mei, maar dan in 1979! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar (Tell it all about) ‘Boys’ van Dolly Dots. Het was hun allereerste singel. Het nummer werd geschreven door Peter van Asten en Richard de Bois en stond op hun eerste LP ‘Dolly Dots’. Peter en Richard hadden een jaar eerder het idee een meidengroep te formeren. Ze namen als eerste contact op met Angéla Kramers, die actief in het dansballet van het populaire TV programma TROS TOP 50. Vervolgens werden haar mededanseressen Anita Heilker, Esther Oosterbeek (eerder in The Surfers met de hit “Windsurfin” in 1978) en Patty Zomer aangetrokken. Heel veel zangervaring hadden de meiden nog niet.
Van Asten en De Bois besloten daarom Angela Groothuizen (The Howling Hurricanes) te benaderen om de leadzangeres te worden. Zij had er eerlijk gezegd niet veel zin in, omdat ze een wat ruiger imago voor ogen had, dan bij het idee van Van Asten, De Bois en Cees van Leeuwen. Maar Groothuizen vond dat Ria Brieffies de leadzangeres zou kunnen worden. Zij was zangeres bij The Vips. Brieffies was enthousiast. Ze maakte kennis met de andere vier leden. Groothuizen ging mee met Brieffies, zonder het voornemen zich aan te sluiten. Het klikte echter zo tussen de zes jonge meiden, dat Angela Groothuizen besloot om toch mee te doen. Zes leden vonden de producers eigenlijk te veel, maar onder druk van de zes stonden ze het toe. De Dolly Dots waren geboren! Met hun debuut singel behaalde het zestal de 9e plaats in de Nederlandse Top 40 én een grote hit in de TROS TOP 50. Vele, vele successen zouden volgen . . . .
Op 18 juli, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Cantara pepe’ van The Press. Het nummer werd geschreven door Walter Nita (ook bekend van The Chaplin band) en John Coenen en was te vinden op de LP ‘Press here’. De uit Maastricht afkomstige The Press was de voortzetting van The Walkers. Deze groep werd al opgericht in 1963 en hadden met hun song “There’s No More Corn (on the Brasos)” veel succes in hitlijsten over de hele wereld. Ook ‘My darling Helena’, ‘Taboo’ en ‘Dance of love’ behalen de top tien in Nederland. Na een aantal personeelswisselingen veranderde de groep in 1980 zijn naam tot The Press. Hun muziek is geïnspireerd door ska, new wave en reggae. De door Walter Nita geschreven eerste singel ‘I’m Gonna Shoot The D.J.’ was meteen een hit, gevolgd in 1981 door’ Cantare Pepe’ waarmee de band ook in Duitsland succes oogstte. Deze singel behaalde de 11e plaats in de Nederlandse Top 40.
