Op 21 november, maar dan in 1981, komt ‘Good year for the roses’ van Elvis Costello binnen in de Nederlandse Top 40. Het nummer werd geschreven door Jerry Chesnut en voor het eerst uitgebracht in 1970 door George Jones. Deze country legende was toen getrouwd met Tammy Wynette. Hij zou het in 1979 nogmaals opnemen, maar dan samen met Elvis Costello. Deze Britse zanger vond het zo’n mooi nummer dat hij het in 1981 in Nashville zelf opnam. De solo versie van Costello stond op zijn album ‘Almost blue’. Met dit werk maakte hij een kortstondige zijsprong naar de countrymuziek, terwijl zijn repertoire tot dan toe grosso modo in de new wave in te delen was. Elvis Costello behaalde met ‘Good year for the roses’ de 6e plaats in de Britse chart. In de Nederlandse Top 40 stond Costello op de 14e plaats met zijn cover.
Country fans konden hun hart ophalen, want afgelopen vrijdag lanceerde Zach Bryan zijn nieuwe plaat, die ook simpelweg ‘Zach Bryan’ heet. Zestien songs telt het album en in Amerika bezet de Amerikaanse singer- songwriter bijna de gehele top 10 in de Spotify chart van Amerika. Enkel Doja Cat hield stand met ‘Paint the town red’. Zach’s nieuwe singel heet ‘I remember everything’ en is een prachtig duet met Kacey Musgraves.
“I’ve got no grand explanation for these songs, I got no riddle in reasoning behind writing them,” aldus Zach. “I just wrote some poems and songs that I want to share because I think they’re special. Some of them are heavy, some of them are hopeful, but more than anything what’s most important to me is that they’re all mine. I’d like to say that I do not take any of this for granted. As some kid with a guitar from Okla, I am so grateful for each person that cares enough.” Aan het album werken ook The Lumineers mee op een track. Vorig jaar sleepte Zach Bryan in Amerika en Canada nog een platina plaat binnen voor zijn album ‘American heartbeat’.
Op 9 augustus, maar dan in 1975, komt ‘Somewhere between’ van Tumbleweeds binnen in de Nederlandse Top Veertig. Het nummer was origineel van de Amerikaanse country zanger Merle Haggard. Hij schreef het samen met Bonnie Owens en zette het op de plaat met The Strangers in 1967. Toevallig of niet werden de Tumbleweeds in datzelfde jaar opgericht door de Kaatsheuvelse broers Ad en Ton Masseurs, aangevuld met Dick van Krimpen, James Bordes en Laura Bordes. Later voegden hun broer Berry en hun zus Ine zich bij de band. In 1973 was de band de eerste Europese countryband die achter het IJzeren Gordijn speelde toen hij een twee weken durende tournee door Roemenië deden.
Tumbleweeds toerde ook twee keer in Amerika. Ze traden op in de Grand Ole Opry, de Carnegie Hall van de countrymuziek. De band stond op de nominatielijst van de Country Music Awards (voor beste groep, beste instrumentalisten en beste zangeres). De tour werd warm onthaald, maar een grote doorbraak bleef uit.
In Nederland verliep het beter. De tweede LP ‘Tumbleweeds’ werd opgenomen, met o.a. Ruud Hermans in de gelederen. De plaat behaalt in 1974 de top tien van de album chart. Op ‘Tumbleweeds’ was ook de country song ‘Somewhere between’ te vinden. Het komt uit op singel en werd Alarmschijf. In de Nederlandse Top Veertig behaalt het nummer de 2e plaats. De LP ‘Tumbleweeds’ wordt in 1975 bekroond met een platina plaat.
Dan + Shay hebben een nieuwe singel uitgebracht. Het nummer van het met 3 Grammy’s gelauwerde duo heet ‘Always gonna be’. Het nummer schreven Dan Smyers & Shay Mooney samen met Ashley Gorley, Jordan Minton en Jordan Reynolds. ‘Always gonna be’ is een voorproefje van hun vijfde studio album ‘Bigger houses’. Daarnaast lanceerden Dan + Shay onlangs een korte film, waarin ze een inkijkje geven van hun beslommeringen. Een must see voor hun fans! Dat worden er meer en meer. . . De LP ‘Bigger houses ‘ staat gepland voor 15 september.
De release van de singel van Jason Aldean, ‘Try that in a small town’, verliep in mei geruisloos, totdat onlangs de video werd uitgebracht. Die bracht tweespalt in Amerika. Het nummer gaat over de kloof tussen de steden en het platteland van Amerika. In de clip zie je controversiële beelden van straatprotesten. Maar de meeste kritiek heeft te maken met de setting, waar Jason Aldean de video schoot: het Maury County Courthouse-gebouw in Columbia, Tennessee, met de Amerikaanse vlag op de achtergrond. Het gebouw was de locatie van rassenrellen in 1946, evenals een lynchpartij in 1927 waarbij een blanke menigte een 18-jarige zwarte man, Henry Choate, uit de gevangenis trok en hem met de auto door de stad sleepte en hem vervolgens ophing. Choate zat ten onrechte in de gevangenis op beschuldiging van het aanranden van een blank meisje. Country Music Television (CMT) heeft besloten de video niet meer uit te zenden. Maar rechts Amerika smult er van en brengt Jason Aldean naar de top van de charts.
In Amerika brak Luke Combs al door in 2017 met zijn album ‘This one’s for you’. Deze debuut plaat leverde hem vijf maal platina op in Amerika. Daarna volgden nog drie albums, waarbij ‘Gettin’ old’ zijn nieuwste is. Oud is de countryzanger bepaald nog niet: hij is pas 23 jaar. Op zijn nieuwste album staat ook ‘Fast car’, een cover van Tracy Chapman, die er in 1988 een nummer 1 hit mee scoorde in Nederland. Wat de boodschap achter het nummer?
Tracey: “Mensen lijken altijd teleurgesteld wanneer een songschrijver opbiecht dat hij je geen blik in zijn hart gunde, maar gewoon een verhaal wilde vertellen. Een echte artiest hoeft zich heus niet te wentelen in armoede, tegenslagen en alcohol om te weten hoe zo’n leven aanvoelt. In Fast Car ben ik dan ook niets meer dan een vlieg aan de muur, vertelt de zangeres. ‘Fast car’ vertelt het verhaal van een ontwrichte familie. Een familie met een alcoholverslaafde vader en een moeder die haar familie vaarwel zegt en daarmee haar dochter alleen achterlaat.
Luke Combs wilde de song graag opnemen. “The guitar part on that song is super iconic, and everyone knows the song as soon as you start playing it,”aldus de zanger tegenover Rolling Stone. “They know it, and they sing along. It’s like ‘Free Bird’ or ‘Jolene.’”
‘White horse’ is de nieuwe singel van Chris Stapleton. Een pakkend nummer van de Amerikaanse zanger, dat een mengeling is van country en rock. ‘White horse’ is de voorbode van zijn vijfde studioalbum ‘Higher’, dat hij samen produceerde met zijn vrouw Morgane Stapleton en Dave Cobb. In Nederland kennen we de zanger vooral van zijn singel ‘Say something’ met Justin Timberlake uit 2019. In Amerika is hij echter een superster en de winnaar van o.a. 8 Grammy Awards. Het nieuwe album van Stapleton, dat 14 songs zal tellen, verschijnt op 10 november.
Vandaag viert Linda Rondstadt haar 77e verjaardag. Gefeliciteerd! Linda groeide op in Arizona en sluit zich al tijdens haar jeugd aan bij folk en rock bands als Union City Ramblers, Three Ronstadts en later, tijdens haar studietijd de Stone Poneys. In 1967 nam ze met deze groep hun eerste album op. Met het nummer ‘Different Drum’, geschreven door Michael Nesmith van hun tweede album, hadden ze hun eerste hitsingle. Er volgt nog een derde album, maar al in 1968 besluit Linda om solo te gaan.
Een jaar later licht het debuutalbum ‘Hand sown… Home grown’ in de platenwinkels. Commercieel geen succes. Haar begeleidingsband bestond uit een groep muzikanten die later The Eagles zouden vormen. Zo stond er op haar vierde LP: ‘Don`t cry now’ haar versie van ‘Desperado’ (van Glenn Frey en Don Henley). Voor dit album kreeg Rondstadt een gouden plaat uitgereikt. In 1974 kwam ‘Heart like a wheel’ uit, waarop de single ‘You`re no good’ te vinden was. Deze cover van betty Everett werd een internationale hit. In de Nederlandse Top veertig was dit haar eerste hit.
Haar commercieel meest succesvolle plaat werd ‘Simple Dreams’, uit 1977. Het album bevatte onder andere de hits ‘It’s So Easy’ (oorspronkelijk van Buddy Holly en uitgeroepen tot Alarmschijf) en ‘Blue Bayou’ (oorspronkelijk van Roy Orbison). Het schrijverstrio Barry Mann, Cynthia Weil en Tom Snow bezorgen Linda een top tien hit met ‘Don`t know much’, een duet met Aaron Neville (1989).
In de nazomer van 2013 maakte Linda bekend, dat ze lijdt aan de ziekte van Parkinson. Ze leeft nu teruggetrokken, en probeert zo goed en zo kwaad met de ziekte om te gaan. In 2014 werd Ronstadt toegevoegd aan de Rock & Roll Hall Of Fame. Stevie Nicks, Bonnie Raitt, Glenn Frey en Emmylou Harris waren er om voor haar te zingen: zelf was ze haar stem door de ziekte al verloren. In 2019 kwam de documentaire/film Linda Ronstadt: The Sound of My Voice uit.
In Amerika is Morgan Wallen een hele grote ster. Een country ster om precies te zijn. Zo voert hij met ‘Last night’ de Billboard Hot 100 aan en staat zijn vorige singel ‘One thing at a time’ al 30 weken in deze toonaangevende hitlijst. Morgan’s deels zelfgeschreven singel ‘One thing at a time’ is deze week bij Altijd HitRadio uitgeroepen tot Super Tip.Morgan werd geboren in Tennessee als zoon van een predikant. Als kind volgde hij piano- en vioollessen. Hij nam in 2014 deel aan de The Voice of America, maar werd in de play-offs uitgeschakeld.
Gelukkig belemmerde dat zijn carrière niet. In 2016 tekende Wallen een contract bij Big Loud Records, waarna hij in datzelfde jaar doorbrak in Amerika en Canada met zijn singel ‘The way I talk’, dat in beide landen bekroond werd met platina. Zijn carrière loopt sindsdien als een trein en het aantal gouden en platina platen die hij heeft binnengesleept zijn niet te tellen. Zijn nieuwste album ‘One Thing at a Time’ (2023) kwam op nummer 1 binnen in de Amerikaanse Billboard Album lijst. Het leverde hem een uniek record op. Alle 36 tracks van het album stonden tegelijkertijd genoteerd in de Billboard Hot 100. Nog nooit had een artiest zoveel nummers gelijktijdig in de lijst staan. Gaat Morgan Wallen met de gelijknamige singel ook doorbreken in Nederland?
Nog een plaatje die we vandaag gaan toevoegen in de Kluis van de Flops is deze van de Amerikaanse singer songwriter C.W. McCall. Achter deze naam ging Bill Fries schuil. Zijn meest bekende singel hier is ‘Convoy’. Het country nummer schreef hij samen met Chip Davis en werd een onwaarschijnlijk groot succes in Amerika. In de Billboard Hot 100 prijkte hij op nummer 1. Ook in Canada, Australië en Nieuw-Zeeland bereikte ‘Convoy’ de eerste plaats. In Engeland behaalde C.W. McCall de 2e plaats met zijn novelty song. ‘Convoy’ stond op zijn LP ‘Black bear road’.
In het nummer vormen de vrachtwagenchauffeurs een konvooi en crashen ze tolpoorten en proberen ze de politie te ontwijken die hen probeert tegen te houden. Het nummer eindigt met het konvooi dat de nacht inrijdt. De singel ‘Convoy’ had ook een serieuze kant. Het ging over de strijd waarmee vrachtwagenchauffeurs te maken hadden met beperkende snelheidslimieten, tolgelden, bureaucratie en brandstofkosten. In Nederland kwam de singel niet verder dan de Tipparade. Jammer!
